skanuj0022 (Kopiowanie)

czania, to najlepszym parametrem do korelowania będzie czas, po którym 50% dawki zostanie wchłonięte.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że takie parametry, jak ilość substancji leczniczej wydalona w czasie t, gdy wartość t jest równa lub mniejsza od < 10-krotnej wartości t₀,5, lub powierzchnia pod częścią krzywej zmian | stężenia substancji leczniczej we krwi mierzona dla przedziału czasu 0-8 h, gdy stężenie substancji leczniczej jest jeszcze duże i zmierzalne, nie stanowią właściwych parametrów do korelowania.

Ryc. 3.11. Korelacja między ilością wchłoniętą w czasie f [%] a ilością rozpuszczoną w czasie j [%] kwasu acetylosalicylowego po doustnym podaniu tabletek formulacji A (#) i £ (OD)

</>

<b

.C

"o

I

o

5

Ryc. 3.12.

[mg/l]‘

* 16

N .

§■2/5^

0    o

1

| °/3-a>

£

\

12 -11 -10 9 6 7

•N

\

\

\

\

• \

L -JL

J-1-L

J_L

6 8 10 12 14 16 16 2022 24 26CminJ Czas rozpuszczenia in vitro

Ryc. 3.13.

Ryc. 3.12. Korelacja między czasem maksymalnego stężenia w osoczu (fmaks.) a czasem rozpuszczenia in vitro 63,2% (td) oksyprcnololu z różnych formulacji. O — Roztwór doustny Ryc. 3.13. Zależność między stężeniem maksymalnym w osoczu (Cmaks.) a czasem rozpuszczenia in vitro (td) ryfampicyny z różnych formulacji

42 Zarys biofarmacji

Według Langenbuchera czas, w którym rozpuszcza się 63,2% substancji leczniczej zawartej w postaci leku, zwany czasem td (równanie 3.13) jest bardziej charakterystyczny niż fo,5> ponieważ charakteryzuje krzywą rozpuszczania niezależnie od jej kształtu w jej najbardziej istotnym punkcie. Czas ten mierzony jest od początku skali na osi czasu w przypadku, gdy opóźnienie rozpuszczania nie występuje i wówczas td = f, gdyż t = 0, lub od końcowego punktu opóźnienia (początek rozpuszczania) i wówczas td = t—r. Uwzględniając to założenie w równaniu 3.13 wartość funkcji wyniesiemy = 1— e~^l = 0,632, co stanowi 63,2%. Sens fizyczny parametru tj jest analogiczny do t₀,5.

Przykłady przeprowadzonych korelacji danych przedstawiono na ryc. U1-3.12.