techniki6

•    Następnie następuje rodzenie się główki na zewnątrz, aby dokonało się odgięcie to musi dokonać się maksymalne przygięcie główki, w celu uzyskania pkt. podparcia, okolicy karku o dolny brzeg spojenia łonowego

•    Gdy główka jest już za zewnątrz, dokonuje się poród barków - barki znajdują się w płaszczyźnie cieśni i tam dokonują zwrotu z wymiaru poprzecznego do wymiaru prostego płaszczyzny cieśni.

W tym czasie główka kieruje się do prawego lub lewego uda matki, po czym rodzi się najpierw bark przedni do 1/3 ramienia, który jest pkt. podparcia dla barku tylnego i reszta ciała rodzi się bez problemowo_

Czasami główka po dłuższym staniu dokonuje na dnie miednicy zwrotu bródką ku tyłowi - w ten sposób powstaje NIEKORZYSTNY zwrot ułożenia twarzowego, z którego poród drogą pochwową jest niemożliwy, gdyż przed urodzeniem się główki do wchodu miednicy musiałaby wejść klatka piersiowa.

• Wówczas wokół tego punktu oparcia najpierw dokonuje się przygięcie, które umożliwia urodzenie po kroczu całego tyłogłowia. Następnie za pomocą niedużego odgięcia rodzi się twarz i bródka płodu.

W przypadku zwrotu bródki ku tyłowi -bródka kieruje się do zagłębienia kości krzyżowej, a okolice czoła do spojenia łonowego- dochodzi do zahamowania porodu i śmierci płodu przez uduszenie i jest to jedyne wskazanie do cięcia cesarskiego na martwym płodzie.

6