Warzywnictwo022

bez szyjki lub może mieć mniej lub więcej zaznaczoną szyjkę. Zależnie od odmiany zakończenie kielichowe jest spiczaste, wydłużone, zaokrąglone lub okrągłe, tępe. Kształt owocu ulega zmianie pod wpływem warunków zewnętrznych. W niesprzyjających warunkach owoce drobnieją i ulegają zniekształceniu. Główną przyczyną zniekształcania owoców jest niedostateczne zapłodnienie i wynikające z tego nierównomierne wykształcenie nasion w owocu. Wszystkie czynniki wpływające na zapłodnienie zalążków mają pośredni wpływ na zniekształcanie owoców.

Zawiązki owoców są silnie owłosione. Włoski mogą być: 1) proste, gdy wyrastają z gładkiej powierzchni zawiązka, 2) złożone, gdy włoski siedzą na brodawkowatyćh wzdęciach i 3) mieszane, gdy występują obydwa rodzaje owłosienia. Barwa włosków bywa biała, czarna lub brązowa. Powierzchnia owoców może być gładka, szorstka lub brodawkowata i jest skorelowana z rodzajem owłosienia. U ogórków gęsto owłosionych brodawki są małe, u rzadko owłosionych - duże. Ogórki o powierzchni gładkiej ulegają w mniejszym stopniu uszkodzeniom mechanicznym w czasie transportu i technologicznego przerobu, są łatwiejsze do mycia i pakowania do słoi: Ponadto silnie wykształcone brodawki, często z brunatnymi lub czarnymi kolcami, szpecą wygląd owoców.

Barwa owoców w fazie dojrzałości użytkowej może być mlecznobiała, jasnożółto-zielona, jasnozielona lub ciemnozielona (o odcieniu żółtawym lub sinym). Istnieje pewna zależność między barwą włosków na zawiązku a barwą owocu w fazie dojrzałości użytkowej. Odmiany o włoskach czarnych mają zabarwienie zielone o różnej intensywności z odcieniem żółtawym. Odmiany o włoskach biało zabarwionych wytwarzają owoce ciemnozielone z odcieniem sinawym, charakteryzującym się trwałością zielonego zabarwienia. Intensywnie zielone zabarwienie owocu jest ważną cechą technologiczną ogórków konserwowych. W fazie dojrzałości fizjologicznej owoc ogórka może mieć barwę, zależnie od odmiany: brunatną, pomarańczową żółtą żółtozieloną lub prawie białą. Jasne smugi na nasiennikach znikają prawie zupełnie. Powierzchnia owocu w fazie dojrzałości fizjologicznej może być gładka lub pokryta siatką podłużnych i poprzecznych spękań o mniej lub bardziej delikatnym rysunku. Ważną cechą użytkową jest smak ogórką który może być gorzki lub pozbawiony goryczy. Gorzki smak ogórka powodują glikozydy zwane kukurbitacynami. Gorzknienie ogórka jest cechą genetyczną i brak goryczy jest uwarunkowany obecnością jednego genu recesywnego. Odmiany posiadające ten gen nie gorzknieją nawet w niesprzyjających warunkach uprawy. Cecha ta ma duże znaczenie u odmian sałatkowych, natomiast nie ma wpływu na smak konserw i ogórków kwaszonych, ponieważ kukurbitacyny ulegają rozkładowi pod wpływem soli kuchennej. Gorycz smaku ogórków znika w okresie dojrzałości fizjologicznej owocu.

22