wielkanoc(1)(1)

Wyspa Wielkanocna - A Onichimowska

Tatuś siedział i patrzył w deszcz.

-    Magnus pojechał na Wyspę Wielkanocną! Pokazał nam ja na globusie, zanim zniknął! - wykrzyknąłem podniecony swoim odkryciem.

-    Myślę, że trudno o lepszy adres na spędzenie świąt - uśmiechnął się tatuś.

-    No właśnie - przyznałem - Dlatego chcielibyśmy też tam pojechać. Na znak poparcia przybiegł do mnie na czworakach Filip, a za nim Iza z Wacusiem na ręku. Spod podłogi dało się słyszeć wymowne stukanie.

To Lucuś, on też się wybiera.

-    Porozumiem się z mamusią i zadzwonię do dziadka - obiecał tatuś.

Następnego dnia szykowaliśmy się do drogi, a jeszcze następnego

byliśmy już na wyspie.

Wszędzie tam leżała pełno pisanek: maleńkich jak ziarnka piasku i wielgachnych jak góry. Niektóre jajka były jeszcze nie pomalowane. Stały koło nich wiaderka z farbami i pędzle. Od razu zabraliśmy się do roboty.

-    Musimy zdążyć przed świętami! - spieszyła się Iza, malując swoje jajko w esy - floresy.

-    Koniecznie - przyznała mamusia i zabrała się za sprzątanie wyspy.

-    Wydaje mi się, że coś stuka - szepnął Lucuś, rozpłaszczając się na dużej pisance.

Po chwili pisanka rozpadła się z trzaskiem, a z jej wnętrza wyskoczył duży, kolorowy kurczak.

-    Wesołych świąt! - pisnął wesoło i pobiegł przed siebie.

-    Ale naśmiecił - zmartwiła się mamusia.

-    Nie będę malował tego jajka - zdecydował tatuś, drapiąc się pędzlem po głowie. - W nim też coś puka.

Na jajku pokazały się rysy, a potem skorupka pękła i ze środka wylazł Magnus kurząc fajkę.

-    Prima aprilis - mruknął i przeciągnął się z zadowoleniem.