UNTITL13

ROZSZYFROWAĆ RYNEK

Diagram 1.2 Prawidłowości prostoliniowe na hipotetycznym diagramie. Linię A charakteryzuje dziesięć reszek (biały trójkąt) i dwa orły (czarny trójkąt), ponieważ jest obciążona przez reszkę. Linię B charakteryzuje osiem orłów i jedna reszka, ponieważ jest obciążona przez orła. Linię C charakteryzują dwa orły i jedna reszka, w związku z czym nie stanowi ona dobrej podstawy do prognozowania.

Prawidłowości prostoliniowe

Jeśli do hipotetycznego wykresu, jak ten przedstawiony na diagramie 1.2, zastosujemy zasady prognozowania zebrane w rozdziale drugim, pojawia się szereg zależności. Kiedy wykres spotyka się z linią poprowadzoną w poprzek diagramu, może albo od niej odbić (nazwijmy taki punkt orłem, lub inaczej O), albo ją przeciąć (nazwijmy taki punkt reszką, lub inaczej R). W tym przypadku linia A odzwierciedla binarne zdarzenie ze zbiorem wyników obejmującym dwa orły i dziesięć reszek, ponieważ linia jest obciążona przez reszkę, czyli przecięcia. Z drugiej strony linię B określa osiem orłów i jedna reszka, ponieważ ta linia jest obciążona przez orła, podczas gdy trzecia linia C odznacza się tylko dwoma orłami i jedną reszką, w związku z czym w tym ostatnim przypadku mamy za mało danych, aby móc poprawnie wnioskować o jej obciążeniu bądź przydatności dla prognozowania. Zatem linię B będziemy określać jako ograniczenie odbicia lub „odbijak" o sile, czyli prawdopodobieństwie sukcesu, równej P = 8/9 = 0,89, podczas gdy linię A uznamy za ograniczenie absorpcji lub „pochłaniacz”, o prawdopodobieństwie P = 2/12 = 0,17. Musimy w tym miejscu podkreślić, że zakładamy skojarzeniowy charakter prawidłowości (stanowiących statystyczne oszacowanie przyszłych wyników), które nie są prawami ani dogmatami. Odsyłamy w tym miejscu do rozdziału dziesiątego. Liniowe ograniczenia odbicia takie jak linia B są najczęściej przydatne i z nich najbardziej będziemy korzystać w dalszej części tej książki. Dlatego kiedy od tej pory będziemy używać terminu: „linia prawidłowości”.

i średnioterminowych linii trendu. Zwróćmy uwagę na główną linię wsparcia u dołu diagramu, sięgającą roku 1978. Patrz także diagram 1.17.

„prawidłowość linearna” bądź po prostu „prawidłowość”, wówczas - o ile nie zostanie to inaczej zdefiniowane - będziemy mieli na myśli linię stanowiącą ograniczenie odbicia.

W tym miejscu jesteśmy już przygotowani do odnajdywania prostoliniowych prawidłowości na wykresach opisujących prawdziwy rynek, przykładowo zestawionych na diagramach 1.3-1.8. Dla większej wyrazistości diagramy przedstawiają zaledwie kilka prostoliniowych prawidłowości i nie obejmują żadnego ograniczenia absorpcji. Wykresy w większości dotyczą prawidłowości długoterminowych, podczas gdy kilka z nich odnosi się do prawidłowości średnioterminowych.

W analizie tych diagramów nie możemy nie zauważyć, że przedstawione prawidłowości są znanymi liniami „trendu", „wsparcia” i „oporu”, traktowanymi przez analityków technicznych jako zasady wiaty, które zarazem stanowią tarcicę, belkę i dźwigar każdej techniki badania wykresów.

W 1976 roku A. Ellinger, znany analityk techniczny, pisał:

Skoro wsparcie i opór faktycznie funkcjonują, a dla analityka sugerowanie czegoś przeciwnego byłoby herezją, powinno być możliwe wyprowadzenie na gruncie statystyki uzasadnienia dla tej tezy, którą uważam za fundament analizy technicznej.