wykłady z polskiej składni5

wykłady z polskiej składni5



154 Bibliografia

Polański K. (red.), 1980-1992, Słownik syntaktyczno-generatywny czasowników polskich, t. 1-5.

Puzynina J., 1969, Nazwy czynności we współczesnym języku polskim, Warszawa.

Reichenbach H., 1948, Elemenls of Symbolic Logic, New York (tłum. poi. w:) Logika i język, Warszawa 1967.

Saloni Z., 1974, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, Jęz. Pol. 54.

Saloni Z., 1976, Cechy składniowe polskiego czasownika, Wrocław.

Saloni Z., Świdziński M., 1985, Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa.

Saussure F. de, 1961, Kurs językoznawstwa ogólnego. Warszawa.

Studia nad składnią polszczyzny mówionej, 1978, red. T. Skubalanka, Wrocław.

Szmielewa T. W., 1994, Semanticzeskij sintaksis. Tekst lekcii, Krasnojarsk.

Szpakowicz S., 1983, Formalny opis składniowy zdań polskich, Warszawa.

Szpakowicz S., Świdziński M., 1980, Zarys klasyfikacji schematów zdaniowych we współczesnej polszczyźnie pisanej. Polonica VII.

Szupryczyńska M., 1979, Związki składniowe form stopnia wyższego polskich przymiotników. Polonica V.

Szupryczyńska M., 1980, Opis składniowy polskiego przymiotnika, Toruń.

Świdziński M., 1973, Analiza semiotyczna wypowiedzeń pytajnych we współczesnym języku polskim, Studia Semiotyczne 4.

Świdziński M., 1982, Związki syntaktyczne z grupą bezokolicznikową w języku polskim, Prace Filologiczne 31.

Świdziński M., 1989, O składniowych uwarunkowaniach kategorii czasu we współczesnej polszczyźnie, BPTJ 43.

Świdziński M., 1992, Gramatyka formalna języka polskiego, Warszawa.

Tesniere L., 1966, Elements de syntaxe structurale, Paris.

Topolińska Z., 1976, 1977, Wyznaczoność (tj. charakterystyka referencyjna) grupy imiennej w tekście polskim, Polonica II, III.

Topolińska Z., 1984, Składnia grupy imiennej (w:) Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Warszawa.

Twardzikowa J., 1969, 1970, O stosunku rozwijania w zdaniu podrzędnie złożonym, Jęz. Pol. 49, 50.

Urbańczyk S., 1939, Zdania rozpoczynane wyrazem „co" w języku polskim, Kraków.

Wajszczuk J., 1971, Przeciwstawienie jako struktura właściwa szerokim kontekstom (w:) O spójności tekstu, red. M. R. Mayenowa, Wrocław.

Warchala J., 1991, Dialog potoczny a tekst, Katowice.

Wierzbicka A., 1966, Czy istnieją zdania bezpodmiotowe?, Jęz. Pol. 46.

Wierzbicka A., 1973, Akty mowy (w:) Semiotyka i struktura tekstu, red. M. R. Mayenowa, Wrocław.

Wierzbicka E„ 1988, O przyczynie logicznej i jej wykładnikach we współczesnej polszczyźnie, Prace Filologiczne 34.

Wierzbicka E., 1991, Synonimia składniowa konstrukcji przyczynowo-skutkowych we współczesnej polszczyźnie. Warszawa.

Wiśniewski M., 1987, 1990, Formalnogramatyczny opis leksemów „to", 1, 2, Acta Universitatis Nicolai Copemici, Filologia Polska 29, 31, Toruń.

Wiśniewski M., 1992, Status gramatyczny wyrażeń typu „żal”, „wstyd", „szkoda". Acta Universitatis Nicolai Copemici, Filologia Polska 38, Toruń.

Wiśniewski M., 1993, Składniowa charakterystyka tzw. imiesłowów we współczesnej polszczyźnie. Acta Universitatis Nicolai Copemici, Filologia Polska 42, Toruń.

Wiśniewski M., 1994, Strukturalna charakterystyka polskich wypowiedzeń niezda-niowych, Toruń.

Wojtasiewicz O., 1972, Formalna i semantyczna analiza polskich spójników przy-zdaniowych i międzyzdaniowych oraz wyrazów pokrewnych, Studia Semioty-czne III.

Wolińska O., 1978, Konstrukcje hezmianownikowe we współczesnej polszczyźnie, Katowice.

Wróbel H., 1975, Składnia imiesłowów czynnych we współczesnej polszczyźnie, Katowice.

Wróbel H., 1987, Czy zaimek „jakiś" jest wyrażeniem kwantyfikującym? (w:) Studia gramatyczne bułgarsko-polskie U, red. V. Koseska-Toszewa, J. Mindak. Wrocław.

Wróbel H., 1988, O strukturze formalnej polskich zdań i jej interpretacji gramatycznej, Polonica XII.

Zakrzewska E.. 1988, Cechy przymiotników w funkcji niepodstawowego wyrażenia predykatywnego (w:) Studia nad językiem polskim, Polono-Slavica Varsovien-sia 4, red. R. Grzegorczykowa, B. Klebanowska. Warszawa.

Zakrzewska E., 1993, Grupa przymiotnikowa w strukturze tematyczno-rematycznej zdania (w:) Studia semantyczne, Polono-Slavica Varsoviensia 12, red. R. Grzegorczykowa, Z. Zaron, Warszawa.

Zaron Z., 1980, Ze studiów nad składnią i semantyką czasownika. Polskie czasowniki z uzupełnieniem werbalnym oznaczające relację osobową z argumentem zdarzeniowym, Wrocław.

Zawadowski L., 1952, Zagadnienia teorii zdań względnych, Wrocław.

Zawadowski L., 1966, Lingwistyczna teoria języka. Warszawa.

Zdunkiewicz D., 1991, Problemy referencji grup nominalnych w tekstach propagandy politycznej. Por. Jęz. 3/4.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wykłady z polskiej składni3 Bibliografia Ajdukiewicz K., 1938, Zdania pytajne (przedruk w:) Język i
wykłady z polskiej składni4 152 Bibliografia Huszcza R., 1991, Smutek topików (Problem definicji po
48164 wykłady z polskiej składni3 Bibliografia Ajdukiewicz K., 1938, Zdania pytajne (przedruk w:) J
206 7 BIBLIOGRAFIA Grzegorczykowa R., 2004, Wykłady z polskiej składni, Warszawa. Guiraud P., 1960,
wykłady z polskiej składni0a Renata GrzegorczykowaWYKŁADY Z POLSKIEJ SKŁADNI WYDAWNICTWO NAUKO
wykłady z polskiej składni0b Projekt okładki i stron tytułowych Joanna Sobieraj Redaktor Janina Zon
wykłady z polskiej składni1 6 Wstęp Niniejsza książka powstała jako zapis wykładów, które od ponad
wykłady z polskiej składni2 8 Wprowadzenie do składni — rzeczywistych komunikatów językowych. Dopie
wykłady z polskiej składni3 10 Wprowadzenie do składni rzucony przede wszystkim przez własności skł
wykłady z polskiej składni4 12 Wprowadzenie do składni dowane zdania pojedyncze i zdania złożone (t
wykłady z polskiej składni5 14 Wprowadzenie do składni Te niezdaniowe wypowiedzenia, zwane przez Kl
wykłady z polskiej składni6 16 Wprowadzenie do składni4. Istota komunikatu językowego: predykacja K

więcej podobnych podstron