100

7. ROZDZIELNICE WYSOKICH NAPIĘĆ 100

2.    Ustalenie schematu rozdzielni na podstawie jej roli w układzie elektroenergetycznym, Zasadniczy wpływ ml ją na to: liczba transformatorów, liczba pól liniowych (z uwzględnieniem rozwoju) przyporządkowanie pól sekcjom (rezerwowanie, obciążenia) oraz warunki lokalizacji stanowisk transformatorów i podejść liniowych. Materiały kierunkujące te zagadnienia zawicn ją wytyczne [7.32, 7.33, 7.34] oraz typowe opracowania rozdzielni napowietrznych (w zakresie schematów pól). Zagadnienia tc omówiono w rozdz. 4.

3.    Ustalenie parametrów elektrycznych sieci i na tej podstawie ustalenie warunków obciążeniowych i zwarciowych rozdzielnicy w normainych i zakłóceniowych stanach pracy.

4.    Dokonanie doboru aparatów i elementów rozdzielni, miejsca usytuowania odgromników w rozdzielniach 110 kV [7.10] oraz wyposażenia w aparaturę pierwotną telefonii energetycznej. W doborze aparatów należy uwzględnić warunki zabrudze-niowe,

5.    Rozplanowanie rozdzielni na terenie stacji, które obejmuje następujące zagadnienia:

—    dobór typów pól i konstrukcji;

—    drogi transportowe, kanrły, uziemienia;

—    ochronę od bezpośrednich wyładowań atmosferycznych;

—    sprzęt gaśniczy i ochronny, oświetlenie, sprzęt BHP, ochronę przeciwpożarową (sprzęt), trasy kablowe itd.

7.3. Rozdzielnie napowietrzne 7.3.1. Konstrukcje

Ze względu na usytuowanie aparatów, głównie odłączników szynowych, istnieją dwie podstawowe konstrukcje rozdzielni; średnio wysokie i wysokie. Konstrukcje średnio wysokie, z odłącznikami umieszczonymi na wysokości 2^-2,5 m, są stosowane w Polsce i krajach europejskich. Aparaty są umieszczone nisko za ogrodzeniami ochronnymi (rys. 7.2, 7.3) lub na podwyższonych konstrukcjach, bez konieczności

Rys. 7.2. Rozdzielnia o równoległym układzie odłączników szynowych (układ grzebieniowy) j — wyłącznik, 2 - odłącznik szynowy, J - odłącznik liniowy, 4 — przekładuik prądowy,

S — przekładnik napięciowy, 6 ~ odgromnik, 7 — kondensator telefonii energetycznej, 8 — dławik telefonii energetycznej

stosjwania ogrodzeń (rys. 7.6 -j-7.11). Konstrukcje wysokie, charakteryzujące się umieszczeniem odłączników szynowych na wysckcści 5-h10 m i mniejszą powierzchnią zajętego terenu, były stosowane głównie w USA.

Ze względu na liczbę poziomów, na jr kich są prowadzone przewody na terenie rozdzielni (dwa lub trzy poziomy) oraz rodzaj stosowanych odłączników szynowych i spesób ustawienia ich w stosunku do szyn zbiorczych istnieją rozwiązania konstrukcyjne o układzie odłączników szynowych: równoległym (układ grzebieniowy), szere-gowo-podłużnym (układ kiłowy), szeregowo-poprzccznym (układ tandemowy), skośnym i mieszanym. Bywają też ukła dy o mieszanym ukła dzlc szyn zbiorczych. W Polsce mieszane układy odłączników bądź szyn zbiorczych nie są stosowane.

Rys, 7,3. Rozdzielnia o szeregowo-podłużnym układzie odłączników szynowych (układ kilowy);

oznaczenia jak na rys. 7.2

Równoległy układ odłączników szynowych (układ grzebieniowy) rys. 7.2 — jest ukiadetn trójpoziomowym (najwyższy poziom przewodów stanowi połączenie odłączników szynowych z wyłącznikiem, środkowy poziom to przewedy szyn zbiorczych, dolny poziom stanowią połączenia między aparatami). Poszczególne bieguny odłączników obrotowych są względem siebie ustawione równolegle- Taki układ mają typowe pola krajowych rozdzielnic 110 i 220 kV (rys. 7.6-e7,11).

Szeregów o-po dłużny układ odłączników szynowych (układ kilowy) — rys. 7.3 — jest układem o dwóch poziomach prowadzenia przewodów z odłącznikami obrotowymi umieszczonymi równolegle do szyn zbiorczych.

Szeregowo-poprzeczny układ odłączników szynowych (układ tandemowy) — rys. 7.4 — jest układem dwupoziomowym. Szyny zbiorcze są umocowane na kolumnach izolacyjnych odłączników ustawionych szeregowo, prostopadle do kierunku prowadzenia szyn.

Skośny układ odłączników szynowych — rys. 7.5 — jest typowym układem dwupoziomowym z odłącznikami jednokolumnowymi chwytakowymi. Odmianą rozwiązania przedstawionego na rys. 7.5 może być ukłs d z szyna mi zbiorczymi mocowanymi na kolumnach izolacyjnych odłączników i przewodami pól prowadzonymi na górnym poziomie.

W tablicy 7.3 zestawiono zasadnicze wymiary omówionych układów i porównano względne powierzchnie pól rozdzielni.

Rozdzielnie napowietrzne 110 i 220 kV są budowane według projektów Energo-projektu, obejmujących: