07

10

informacje nawigacyjne pochodzące z różnych źródeł (różnych parametrów).

Zamiar napisania skryptu powstał w wyniku poszukiwań materiału dla studentów kończących podstawowy cykl zajęć. Okazało się, że istniejące publikacje nie zawierają wymaganego materiału, podręczniki zdezaktualizowały się, potrzebne zagadnienia można znaleźć w coraz trudniej dostępnych publikacjach obcych. Nie brak w literaturze kontrowersyjnych sformułowań, różnorodnych lecz bliskoznacznych oznaczeń. W niniejszym skrypcie ograniczono liczbę pojęć, nie stosuje się nazw w rodzaju nic obciążony estymator parametru, predykcja, ale także: nadzieja matematyczna, dyspersja, etc. Symbole użyte w poszczególnych rozdziałach nie zawsze są ogólne i mogą odnosić się tylko do rozpatrywanego w danym momencie zagadnienia. Przyjmując symbolikę w przeważającej części zgodną z rosyjskojęzycznymi podręcznikami, autor kierował się nadal większą dostępnością tych źródeł. Skrypt przewidziany jest jako zbiór zagadnień służących do weryfikacji wykonywanych zgodnie z planem zajęć laboratoryjnych z astr ona -wigacji. Spełni swój cel, gdy skłoni Czytelnika do poszukiwań literatury i uzmysłowi możliwość praktycznego zastosowania tego. co kiedyś uznawano tylko za teorię.

1. METODA WYSOKOŚCIOWA

1.1. Izarytma wysokości w odwzorowaniu M erka tura

Ciało niebieskie (gwiazda, planeta. Księżyc. Słońce) w dowolnym momencie może być widziane nad powierzchnią oceanu na tej samej wysokości. Punkty na sferycznej powierzchni, z których jest obserwowane ciało niebieskie, tworzą okrąg jednakowych

wysokości (rys. 1.1).

Izolinia. lepiej izarytma |15). wysokości jest okręgiem na powierzchni sferycznej (globusa), roztoczonym wokół bieguna oświetlenia¹) (rzut ciała niebieskiego na powierzchnię Ziemi, jego chwilowe

' Kjtaggi tu powierzchni sferyczne) mają tn% środki sferyczne Srodk- sferyczne k6t wielkich ta równoodległe od równika i nazywają u* biegunami