143 tif

4. Z. ROZDZIELNIE WYSOKICH NAPIĘĆ

Rys. 4,12. Przykłady rozwiązań konstrukcyjnych pól rozdzielni z SF_e typu 8D.2 na napięcie znamionowe 123    170 kV firmy Siemens (wymiary w cm)

między wszystkimi odłącznikami i wyłącznikami uziemników (rys. 4.10). W rozdzielniach stosuje się pełną wzajemną blokadę i uzależnienia działania wszystkich łączników, uniemożliwiające dokonania błędnych czynności łączeniowych.

W rozdzielniach tradycyjnych najbardziej kosztownymi i jednocześnie najbardziej zawodnymi urządzeniami są wyłączniki. W rozdzielniach z SF₆ wyłączniki przestały być odrębnymi aparatami, które łatwo wymontować, tworzą bowiem wraz z innymi urządzeniami wspólne bloki funkcjonalne. Mała awaryjność wyłączników z SF₆, duże trwałości łączeniowe i znacznie większe czasy międzyprzeglądowe powodują, że nie ma istotnego uzasadnienia stosowanie szyn obejściowych. Wybór schematu rozdzielni z SF₆, w znacznie mniejszym stopniu niż w rozwiązaniach tradycyjnych, powinien być uwarunkowany właściwościami i funkcją jaką spełniają wyłączniki. Dopasowanie schematów głównych do właściwości aparatów i całych rozdzielni z SF_(i przebiega z pewnym opóźnieniem koniecznym do zebrania niezbędnych doświadczeń.

Rozdzielnie z SF₆ są budowane głównie z przeznaczeniem do współpracy z liniami kablowymi. Mogą one być zasilane również liniami napowietrznymi, lecz wtedy jest niezbędne stosowanie specjalnych, dużych i drogich przepustów: SF₆ — powietrze (rys. 4,13b). Ponieważ odległości między izolatorami przepustowymi różnych faz oraz między różnymi liniami w powietrzu

143