238

238

238

H

Rys. 18.7. Orientacja kanału pioruna do punktu na powierzchni ziemi

czoło kanału pioruna znajduje się w punkcie krytycznym odległym o r od miejsca trafienia. Gęstość ładunków q kanału pioruna jest funkcję wartości szczytowej prądu pioruna I. Między wielkościami r i I istnieje związek

(18.5)

gdzie I_m jest medianą rozkładu statystycznego prądów piorunowych, zaś r^ odpowiadającą jej odległością do punktu krytycznego.

Zakładając, że wartości prądów piorunowych tworzą rozkład logarytmo--normalny, otrzymuje się następującą dystrybuantę rozkładu wartości r:

(18.6)

P « ♦ (k O l_n f

Wzór (18.6) określa częstość występowania odległości od punktu krytycznego mniejszych od r. Mediana r^ zależy od wysokości obiektu h, ładunku chmury burzowej 0 i jej wysokości nad ziemią H. Wartość wykładnika we wzorze (18.5) przyjmuje się: b = 1,85, stałe k wynoszą: dla pioruna ujemnego k = 1,658, dla dodatniego k = 0,837.

Rozwój wyładowania do punktu na powierzchni ziemi określony jest pewnym prawdopodobieństwem. Gdy czoło pioruna osiąga punkt krytyczny, wówczas wyładowania wtórne mogą zostać zainicjowane w więcej niż jednym punkcie na powierzchni ziemi. Piorun z elementu o objętości dv (rys. 18.8) może zatem uderzyć w dany Obiekt z prawdopodobieństwem p lub w inny obiekt z prawdopodobieństwem p - i.

Jeżeli prawaopodobieństwo znalezienia się elementu objętości dv w punkcie krytycznym jest określone wzorem <'18.6,. wówczas częstość prawoo-

Vi

'W