28 luty 09 (29)

(20)

28

Kiedy różnica naprężeń a -a_: < 0.33-er. ( rys. 8b) przyjmuje się:

er₀ = 0,5 • (er, +G_:)

Jeżeli ściana usztywniająca nie przenosi innego obciążenia pionowego poza ciężarem własnym z jednej kondygnacji, sprawdzić należy nieprzekroczenie dopuszczalnej wielkości kąta granicznego odkształcenia postaciowego ściany O_r.wywołanego obciążeniem poziomym działającym w jej płaszczyźnie:

<^<<9^    (21)

gdzie:

6>sj - kąt odkształcenia postaciowego obliczony dla charakterystycznych wartości poziomych sił stycznych,

- dopuszczalna wartość kąta odkształcenia postaciowego.

2.5.3. Ściany obciążone głównie poziomo

Za obciążone głównie poziomo uważa się ściany, o których nośności decydują efekty obciążenia działającego prostopadle do płaszczyzny ściany.

Najczęściej w konstrukcjach murowych do tego typu ścian zalicza się:

-    ściany poddane oddziaływaniom wiatru (osłonowe i wypełniające, wolno stojące znacznie wzniesione ponad otaczający teren),

-    ściany obciążone parciem gruntu (murowane ściany oporowe).

-    ściany obciążone poziomo w sytuacjach wyjątkowych (ściany z niedociążoną krawędzią górną poddane uderzeniom np.: pojazdem, elementem wyposażenia itp.).

W zależności od warunków podparcia oraz stosunku długości ściany do jej wysokości zniszczenie może nastąpić w kierunku równoległym lub prostopadłym do spoin wspomych.

Nośność ścian obciążonych głównie poziomo sprawdza się z warunku:

(22)

w którym:

"«=/*!■ W ^lllh    (23)

gdzie:

M- moment zginający od obciążeń obliczeniowych. fxdufxdi - wytrzymałość obliczeniowa muru na rozciąganie przy zginaniu, odpowiednio w kierunku prostopadłym i równoległym do spoin wspomych,

W - wskaźnik wytrzymałości przekroju.