207 (3)

Usuwanie reakcji alergicznych

Krok 1. Wyobrażenie sobie byda wystawionym na działanie alergenu

Przypomnij sobie sytuację, w której byłeś wystawiony na działanie alergenu. Postaraj się wywołać niektóre objawy.

Dowiedz się, która submodalność decyduje o intensywności reakcji alergicznych.

Krok 2. Zakotwiczenie stanu pozbawionego reakcji alergicznych

Wejdź w stan, który jest zdysocjo-wany od stanu alergii, a następnie go zakotwicz. Oto dobry sposób:

a.    Odpręż się nieco, odchylając głowę i kierując wzrok ku górze.

Wyobraź sobie, że między Tobą a cym, na co jesteś uczulony, znajduje się szyba.

Wyobraź sobie, że potrafisz latać i możesz spojrzeć na siebie z góry.

b.    Kiedy poczujesz się wolny od reakcji alergicznych i naprawdę odprężony, stwórz drugą, inną kotwicę.

Krok I. Wzmocnienie kotwicy

Wyobraź sobie stan całkowitej wolności od objawów alergii oraz idealny sposób, w jaki chciałbyś reagować na to, co dotąd wywoływało uczulenie, kiedy nie będziesz już miał alergii.

Wyobraź to sobie ze zdysocjowa-nej perspektywy i opisz dość szczegółowo.

Wykorzystaj submodalności, które podczas budowania nowego zachowania wskazałeś jako odgrywające kluczową rolę w reakcji alergicznej.

Krok 4. Zakotwiczenie kilku doświadczeń, które staną się punktami odniesienia o charakterze kontrprzykładów

a. Zasocjuj się ze wspomnieniem.

Przywołaj prawdziwe wspomnienie, w którym znajdujesz się blisko czegoś — tak blisko, jak to możliwe — co przypomina to, na co jesteś uczulony, ale nie wywołuje reakcji aler gicznej.

Na przykład jeżeli masz uczulenie na kocią sierść, wyobraź sobie skórkę króliczą albo pluszową zabawkę, która nie wywołuje reakcji alergicznej.

b. Aby pomóc sobie pozbyć się ramy obejmującej alergię, zrób coś, co pokaże Ci, że Twój układ immunologiczny potrafi tolerować coś, czego wygląd sugeruje, że tolerowane być nie powinno.

Możesz to osiągnąć, myśląc o przynajmniej jednej substancji, którą uważasz za toksyczną, ale na którą nie reagujesz alergicznie.