3

3



256 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE

5. Ustalenie współczynników przesunięcia zarysu

Różnicę między nominalną i rzeczywistą odległością osi usuwamy za pomocą korekcji P

160 - 159,25 159,25


= 0,00471

Bp = Bry/T+JWr = 0,00471/1 + 7 0,00471 = 0,00478 Hx = x1+x2 = 0,5Bp(zi + z2) = 0,5 • 0,00478 • (20 + 71) = = 0,217

k - 0,5(Bp - Br)(z1 + z2) =

= 0,5 • (0,00478 - 0,00471) • (20 + 71) = 0,003 < 0,1

Na podstawie wykresu z rys. 4.25 otrzymujemy: Xi = 0,217, X2 =0. Toczny kąt przy poru

a    159.25

cosq:u, = —coso: =    • cos20y = 0.93529

aw    160

czyli aw = 20°44'.

6. Obliczenie wskaźnika zazębienia przekładni

Czołowy wskaźnik zazębienia obliczymy ze wrzoru (4.8) po uprzednim wyznaczeniu wysokości głów zębów

hai = m(y + xi) = 3,5 • (1 -I- 0,217) = 4,26 mm ha2 — m(y + x2) = 3,5 • (1 + 0) = 3,5 mm


71

+ —


= 1,61


160 ■ sin20°44/ 7r • 3,5 • cos20°


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pkm osinski29 256 5.1. Przekładnie zębate walcowe 257 .V Prwktadnte Rys. S2b Zmiana wapólczynnika d
266 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE Współczynniki nierównomierności rozkładu obciążenia.
4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE Współczynnik dynamiczny Kv (4.58) obliczamy po założeniu, że przekładn
st2 300 5. PRZEKŁADNIE ZĘBATE STOŻKOWE Przyjmujemy współczynnik szerokości wieńca = 0,3. Obliczamy
088 8 Jeżeli przyjmie się współczynnik przesunięcia zarysu x2 = -x] w kole (2) oraz X2 =
094 5 Współczynnik przesunięcia zarysu x2 dla koła o liczbie zębów z2 = 27 (dużego), dla korekcji P-
097 CWICZENIE ĆWICZENIE LABORATORYJNE 15Badanie sprawności przekładni zębatej walcowej Bogusław Mac
Slajd47 sa=Q4m Rysunek 25 Przybliżone graniczne współczynniki przesunięcia zarysu w funkcji liczby z
264 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE 264 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE - 1 = 0,073- 1
CCF20081203006 Rys. 11.3. Przekładnie zębate: a+d) walcowe, e) zębatkowa, f^-h) stożkowe, i) śrubow

więcej podobnych podstron