9

Całkowite wskaźniki zapotrzebowania na wodę wyniosą:

ą_TZW = 8,30+0,10+0,24+0,22 = 8,86 dm³/s-ha , q_TZJ = 3,66 dm³/s • ha , q_ri/ = 5,98 dm³/s • ha , q_rz = 5,35 dm³/s- ha , ą_TPs = 3,87 dm³/s • ha .

Całkowite wskaźniki zapotrzebowania na wodę w godzinie maksymalnego tranzytu do zbiornika (Q_fmaJ:

strat >

Qtzw = W_Złr + Wj_r + W„ + W_x + W_>fraf, Qrz, = W_ZJ + WŁ + W_M + W* + W^ , q_rl/ = W_l/ + W_M + W_x + W^ , qrz = w_M + w_JC + w_Jtrflf, q_rjłjs = W_PS + W_M + W_x + W_rtror.

Wskaźniki cząstkowe zapotrzebowania na wodę obliczamy jak poprzednio, wstawiając zamiast wielkości zapotrzebowania na wodę w godzinie maksymalnej wartość zapotrzebowania w godzinie maksymalnego tranzytu, na przykład:

7S

—--— = 0,52 dm³/s • ha .

Wskaźnik strat będzie stały niezależnie od godzinowych zapotrzebowań w jednotsce osadniczej, gdzie:

w»„, =    = 0,22 dm³/s ■ ha .

r,

Całkowite wskaźniki zapotrzebowania na wodę wyniosą więc:

qtzw — 1*79 dm³/sha , qtzj — 0,89 dm³/s • ha , q_TU = 2,47 dm³/s • ha , q_rz = 0,63 dm³/s- ha , q_Tps = 1,15 dm³/s • ha .

5.3. Schematy obliczeniowe

Schematy obliczeniowe są przygotowywane dla dwóch podstawowych przypadków pracy sieci, tj.: w godzinie maksymalnego rozbioru wody w obszarze zasilania i w godzinie maksymalnego tranzytu wody do zbiornika, w przypadku gdy sieć współpracuje ze zbiornikiem i pompownią II stopnia oraz dla godziny maksymalnego rozbioru wody w układzie bez zbiornika. Do ustalenia schematów obliczeniowych są niezbędne:

—    geometryczny kształt sieci,

—    wydatki odcinkowe i węzłowe w charakterystycznych godzinach pracy systemu,

—    wielkość dopływu wody.do sieci z zewnętrznych i wewnętrznych źródeł zasilania; tę drugą wielkość określamy na podstawie tablicy pojemności zbiornika (tab. 4-6), porównując godzinowy rozkład dostawy wody z pompowni II stopnia z rozkładem godzinowego zapotrzebowania na wodę w okresie doby o rozbiorze maksymalnym.

Na schematach obliczeniowych należy zaznaczyć strzałkami przewidywane kierunki, którymi ma płynąć woda w poszczególnych odcinkach sieci. Tę czynność rozpoczynamy od głównego przewodu magistralnego, rozprowadzając wodę w obwodach możliwie najkrótszą drogą między punktami zasilania a odcinkami lub węzłami o największych wydatkach.

To zadanie może ułatwić przyjęcie w niektórych węzłach sieci tzw. punktów zerowych (inaczej: punktów podziału), w których przyjmuje się prędkość przepływu równą 0 (dopływ wody do punktu zerowego

61