all27 129

dal fizycznie objadam się, mam teraz wrażenie, że udało ^-

pow<

Obejmuje również inne projekty, plany i aspekty rtyy ■gląda na to, że naprawdę umieszczam poprtectkf ■ \ stokcv Nie akceptuję siebie i własnych ograniczeń jak uniknąć niepowodzenia.

_jzeżywa jakieś napięcia. Ci, którzy najlepiej je okid.

Eg zazwyczaj jakieś metody odprężania się. Ja prry. tem stę radzić sobie z tym za pomocą żarłoczności, Cho*

się psychicznie zakazać sobie tego. Psychiczny nakaz unit. bania takich praktyk sam w sobie rodzi napięcie, które czasami Wniuje fizyczny napad żarłoczności i w ten sposób nie tylko i/uje się nieskuteczny, ale również sam staje się czynnikiem rawczym

kymi słowy, muszę albo znaleźć inną metodę odprężania [zynajmniej na pewien czas, zaakceptować moją tU-Hrą rozumiem pozwalanie sobie na, przynajmniej graniczone, objadanie się. I jeszcze dwie ważne sprawy po pierwsze inna forma odprężenia powinna przyjść niejako sama, w sposób naturalny. Nie wyobrażam sobie, że mógłbym świt* domie czegoś takiego poszukiwać. Jeśli zacznę szukać takiego sposobu, już sam fakt, że jestem tego świadom, uniemożliwi mi odprężenie się. Po drugie, za trudne uważam psychiczne zaak* ceptowanie ograniczonego obżarstwa w przyszłości. Zarówno dlatego, że będę musiał pokonać je (znów stawiam sobie zbyt trudny cel?), a także z powodu braku poczucia bezpieczeństwa, zwłaszcza finansowego, ponieważ nie mieszkam już z mamą i ta* tą. Chociaż rodzice zapewniali mnie, że zawsze będą mi pomagać (a ja im wierzę, ufam i kocham ich), dzieli nas jednak wielka od* ległość. Obawiam się, że jeśli przestanę kontrolować swoje obżar* stwo, aby pozwolić sobie na «ograniczone» objadanie się (pirat ograniczone* rozumiem objadanie się raz lub dwa razy w tygo* dniu), może to skończyć się kolejnym rozluźnieniem dyscypliny i częstszymi napadauni żarłoczności. Czy mama i tata w tej syfu* acji pomogą mi?...

Ale zboczyłem z pierwotnego tematu. Wuj Harry jest osobą, która stawia sobie wysokie wymagania. Osiągną! w życiu bardro wiele, ale zamiast być z tego dumny, czuje się winny z powodu tego, czego nie udało mu się dokonać. Spójrzcie! Gra świetni? w krykieta, był znakomitym dyrektorem szkoły. Ma udane (jak

fH

%

łfń

m

„/i

W

'/j/

ł/j

//

'GK

v

sl

pa