Biochemia II

W roztworach wodnych cukry proste występują głównie w postaci cyklicznej. W środowisku zasadowym następuje otworzenie się pierścienia i uwolnienie grupy aldehydowej lub ketonowej. Cukry w takiej formie wykazują właściwości redukujące.

Oligosacharydy są polimerami zawierającymi 2 - 10 cząsteczek cukrów prostych, połączonych ze sobą wiązaniem glikozydowym. Wiązanie glikozydowi powstaje przez połączenie grupy aldehydowej lub ketonowej jednej cząsteczki cukru z grupą hydroksylową drugiej cząsteczki cukru. W skład oligosacharydów’ mogą wchodzić zarówno pentozy jak i heksozy,np. sacharoza jest disacharydem (dwucukrem) złożonym z jednej cząsteczki glukozy i jednej cząsteczki fruktozy. Jeżeli w łączeniu się dwńch cukrów prostych biorą udział hydroksyle półacetalowe obu cukrów, to powstały disacharyd nie wykazuje własności redukujących. Jeżeli w wiązanie glikozydowi zaangażowany jest hydroksyl półacetalowy tylko jednej cząsteczki, to utworzony dwucukier ma własności redukujące. Do disacharydów zaliczamy maltozę, laktozę, celobiozę, sacharozę, trehalozę.

Polisacharydy są długimi łańcuchami monosacharydów połączonych ze sobą wiązaniami glikozydowymi, powstałymi w reakcji polikondensacji. Mogą składać się z jednego cukru prostego (homoglikany), np. skrobia, glikogen składają się wyłącznie z cząsteczek glukozy, lub też z różnych cukrów' prostych (heteroglikany), np. agar, pektyny, mukopolisacharydy. W zależności od polisacharydu łańcuchy mogą być liniowe lub rozgałęzione.

Hydroliza polisacharydów powoduje ich fragmentację do składowych jednostek monosacharydowych. Polisacharydy nie są cukrami redukującymi, trudno albo w'cale nie rozpuszczają się w wodzie i nie mają słodkiego smaku. Najpowszechniej występujące polisacharydy to celuloza, skrobia i glikogen.

Sprzęt i materiały':

1% roztwory cukrów: ksylozy, glukozy, fruktozy, sacharozy, laktozy, skrobi

10% roztwór a-naftolu w 96% etanolu

2% etanolowy roztwór floroglucyny

stężony HNO3,

stężony H2SO4

Roztwór HC1 (rozcieńczony 1:1)

2% etanolowy roztwór rezorcyny 10% NaOH 2% CuS0₄ Stężony amoniak 3% KÓH

roztwór J2 w KJ (0,01% J2 w KJ)

20 % HC1

Wykonanie ćwiczenia:

Zidentyfikować cukry w otrzymanych próbach badanych.

Wykonać reakcje na właściwości fizykochemiczne węglowodanów.

Identyfikacja cukrów

Ćwiczenie to ma na celu zidentyfikowanie cukrów w oparciu o podane niżej charakterystyczne reakcje barwne. Wśród cukrów przeznaczonych do identyfikacji mogą znajdować się: ksyloza, glukoza, fruktoza, sacharoza, laktoza, skrobia. Ogólny tok analizy i wnioskowania podany jest na załączonym schemacie.