CCF20070307003

Rys. 9. Schemat złamania belcczki

Wzór, z którego oblicza się wytrzymałość na ściskanie, ma postać:

[MPa]

gdzie: R_c - wytrzymałość na Ściskanie [MPa],

F_c - najwyższe obciążenie przy zgnieceniu próbki (A'].    y

1600- (=40x40 mm) - powierzchnia ściskanej próbki [mm].

Rys. 10. Schemat wkładki do prasy z płytką dociskową

Zarówno wytrzymałość na zginanie, jak i na ściskanie, można badać, w różnych terminach, w zależności od potrzeb (np. po 1, 2, 3, 7 i 28 dniach). W przypadku cementów powszechnego użytku 28-dniowa wytrzymałość na ściskanie pozwala przypisać badanemu cementowi (lub zweryfikować) jego podstawową cechę - klasę wytrzymałości.

2.2.2.6. Określenie wyników badań

Wynikiem badań jest średnia arytmetyczna z trzech wielkości wytrzymałości na zginanie lub średnia aiytmetyczna z sześciu wielkości wytrzymałości na ściskanie, oznaczonych na komplecie trzech beleczek. Jeżeli jedna z sześciu wielkości wytrzymałości różni się od średniej o więcej niż ±10%, należy ją odrzucić i z pozostałych pięciu wyliczyć średnią. Jeżeli dalsza pojedyncza wielkość z pozostałych pięciu różni się o więcej niż ±10% od nowej wartości średniej, należy odrzucić cały wynik i badanie powtórzyć.

Podając wyniki badania należy' przedstawić wszystkie pojedyncze wielkości oraz wielkość średnią, obliczone z dokładnością do 0,1 MPa. Należy również podać, czy jakiekolwiek wyniki były odrzucane.

2.2.3. Oznaczanie plastyczności zaprawy

Jest to badanie dotyczące wszystkich zapraw budowlanych [10] i choć nie jest bezpośrednio związane z badaniem właściwości normowych cementu, często jest wykorzystywane w laboratoriach do kontroli powtarzalności wykonywania kolejnych zarobów.