milewski o3

74 C*ęść II. Podstutn mikroekonomii

d. Po wzroście kosztu stałego o 40 koszty wyniosą:

A.', - 1(K). K_: * 1350, K, =- 96.67, A'₍,_; » 90, K_iU - 6.67. K_t a 105.

Zadanie 7

a. Wiadomo, że krzywa kosztu krańcowego przecina krzywa kosztu przeciętnego w jej minimum. Funkcja kosztu przeciętnego jest postaci:

K

r

0,50'+ 200+ 64

Q

0,50* + 20 +

64

<?’

(U

Koszt krańcowy jest równy pochodnej kosztu całkowitego, a zatem:

K_t - 13£F + 20.    (2)

Porównując stronami równania (lii (2), otrzymujemy:

0,50*' + 20+ ^ = 1.50* + 20.    (3)

Po przekształceniach równanie (3) przyjmuje postać:

0* = 64.    (4)

Z równania (4) wynika, że przy wielkości produkcji 0-4. koszt przeciętny osiąga minimum.

Przedsiębiorstwo wolnokonkurcncyjnc jest ccnobiorcą, a zatem cena wyniesie 50 j.p.

Zysk całkowity to różnica między utargiem Całkowitym i kosztem całkowitym, natomiast zysk jednostkowy to różnica między utargiem przeciętnym i kosztem przeciętnym. Utarg przeciętny przedsiębiorstwa wolnokonkurcncyjncgo jest równy cenie, czyli 50 j.p. Koszt przeciętny dla 0 = 4 wynosi: 44. Zysk jednostkowy wyniesie zatem 6 j.p.

c. Zysk całkowity w optimum technologicznym wynosi 24 j.p.

Zadanie 8

Utarg całkowity przedsiębiorstwa monopolistycznego jest równy iloczynowi ceny i wielkości sprzedaży:

V_c(Q) = cQ.    (1)

Przyrost utargu całkowitego może być spowodowany zmianą wielkości sprzedaży lub zmianą ceny lub zmianą obu tych wielkości jednocześnie. Przyrost utargu całkowitego możemy zatem opisać wzorem: