Obraz

Duch krecik

Piotruś był już dużym chłopcom. Chodził do przedszkola i to do najstarszej grupy. Miał starszego o dwa lata brata 'Ibmka. Mieszkali w małym domku z rodzicami, których bardzo kochali, na jednym z osiedli, jakich jest bardzo wielo w każdym mieście. W swoim pokoju, który dzielił z bratem, miał Piotruś kolekcję wspaniałych samochodów. Był bardzo dumny z tego powodu. Posiadał auta wyścigowe, osobowe, ciężarowe, z przyczepami i bez, karetki, wozy strażackie i jeszcze wiek; innych. Bardzo lubił się nimi bawić, ale zabawki, choćby najpiękniejsze, nie zastopuj przyjaciela, jakim może być małe zwierzątko. Marzył o piesku, który by zawsze dotrzymywał mu towarzystwa, chodził na spacery, bawił się. Ach, jakby to było cudownie biegać, mając takiego towarzysza! Kolega z przedszkola imał jamniczka, z którym często wychodził na spacery, ale nie pozwalał go nawet pogłaskać, jakby ha! się, że pies pokocha kogoś innego. Piotruś tak bardzo pragnął pieska, obojętnie jakiego, nawet kundelka, brzydkiego, ale własnego. Bardzo by go kochał. Ale nie, to było niemożliwe. Westchnął ciężko. Mama zdecydowanie zabraniała kupna psa. Próbował namówić tatę, ale i on był temu przeciwny. Znikąd pomocy. Brat miał swoje rybki, a on nic.