PICT5389

nowiska mogą wyniknąć tylko przykre kon

sekwencje dla dziecka.

Ibzieci na silę posyłane do szkoły nie radzą sobie z nauką

Prognozy nauczyciela i psychologa zazwyczaj potwierdzają się i dzieci nn siłę posyłane do szkoły nie radzą sobie z nauką. Oprócz bardzo słabych wyników w nauce mają również wiele problemów natury emocjonalnej i szybko przestają lubić szkołę. Zdarza się nawet, że po pierwszych niepowodzeniach szkolnych dziecka rodzice proszą o cofnięcie go do zerówki, gdyż nie chce chodzić cio szkoły, w nocy często się zrywa i krzyczy, rano ma bóle głowy i brzucha, a nawet torsje. Dlatego apeluję do rodziców, by dla dobra dziecka traktowali fakt odroczenia obowiązku szkolnego jako udzielaną mu pomoc, a nie uciążliwą szykanę. Propozycja odroczenia jest przecież wysuwana ze względu na interes dziecka.

Odroczenie obowiązku szkolnego musi być związane z odpowiednią terapią

Niechętny stosunek niektórych rodziców do propozycji odroczenia obowiązku szkolnego jest najczęściej przejawem niedostatecznej wiedzy na temat prawidłowości rozwojowych u dzieci. Potocznie uważa się. że dziecko może już iść do szkoły, gdy jest rezolutne, ładnie śpiewa czy mówi wierszyki. Jest to jednak pogląd dość jednostronny i powierzchowny. Nieharmonijny rozwój dziecka czy rozwój wyraźnie spowolniony jest bardzo niekorzystny z punktu widzenia nauki szkolnej i ma negatywny wpływ na jego powodzenie szkolne. W wielu przypadkach nic ulega on samoistnemu wyrównaniu. Trzeba po prostu pomóc tym dzieciom, m.in. w formie grupowej bądź indywidualnej terapii pedagogicznej. Rodzice, którym zaproponowano odroczenie obowiązku* szkolnego dla

oracdstawłono programu ta-^cck*'- ® " „ie wskazano, gdzie i przez ko-S)te^r»^pU‘" prowadzona. oczywiście nic l*^dzit' /U<xlv na odroczenie, nalo-S"'^i,,ni "^n. domagać się udzielenia P^Siedniej pomocy lerapeutycz- ST—" wed» 00 szho'V specialnei? i które mimo powtórzenia klasy ze-St ^dzicC 'ia tak znaczne opóźnienia czy dys rowej ^n’f^jąr ‘Rojowe, że nie są w stanie po liarm°^rlit ^ masowej szkole podsta ^dolaĆ,^nanSeci takie, jeśli mają osiągnąć *°^WCJ- " L powinny uczyć się według sukces życiom‘mu nauczania. W spe- specjalnej 1 ^ poelstawowych dla dzieci cjalnych sz um^wo w st0pniu lekkim, upośledzony n;nU.jSzych wymagali pro-oprócz ^zn*^WSbowi,zl J4 odmienne metody ^dydScżno-^cliowawczej (np. sunięta indywidualizacja pracy z dzieckiem |klasv składają się z a-12 dzieci) °''^a/- ‘ ^<‘^s sowany do defektów rozwojowych dziecka wielozakresowy program rcualida .J .* Do tego jednak, żeby dziecko rozpoczęło naukę w szkole specjalnej (lub w szkok czy klasie integracyjnej, w których tez stosuje się metody specjalne, dostosowane o P trzeb i możliwości dziecka), nie wystarczy zalecenie nauczyciela. O skierowaniu o c go typu szkół decyduje zespól orzekający

Kto podejmuje decyzję?

93