PICT5421

mic się specyficzne trudności z czytaniem i pisaniem. Ale często zaburzenia te występują oddzielnie.

Czym różni się dysleksja od dyskalkulii?

Czym jest dysleksja. to już wyjaśniałem. Dyskalkulia to specyficzne trudności w przyswajaniu pojęć matematycznych i liczeniu. Często współwystępuje z dysleksją i podobnie jak dysleksja jest konsekwencją dysfunkcji mózgu. Dyskalkulia rozwojowa powoduje, że dziecko od początku nie interesuje się matematyką, nie jest w stanie zrozumieć jej podstaw, co w konsekwencji prowadzi do słabszego rozumienia problemów matematycznych.

Tyle się ostatnio mówi o dysleksji u dzieci rozpoczynających naukę - czy zaburzenia dyslektyczne można szybko wyleczyć?

Zaburzenia dyslektyczne są tym rodzajem zaburzeń rozwojowych. które nie są tak oczywiste i widoczne, jak np. fizyczne kalectwo, dlatego bywają nazywane „ukrytym kalectwem". Podkreślam jednak, że dysleksja to zaburzenie, a nie choroba. Dysleksji nie można, tak jak np. grypy, wyleczyć w ciągu tygodnia. Nie jest to również coś, z czego się wyrasta.

Osoby z dysleksją są uczone w ramach niekiedy długoletniej terapii psychopcdagogicznej. jak radzić sobie ze swoimi problemami (najlepiej, jeśli terapia ta jest prowadzona od najwcześniejszych lat nauki, gdyż nie nabierają złych nawyków' przy nauce czytania i pisania). Wielu z nich wypracowuje własne strategie przystosowawcze (bez pomocy terapeuty), dzięki którym jakoś dają sobie w życiu radę.

Wiele dzieci w młodszym wieku szkolnym przejawia zaburzenia typu dyslektycznego, które nie znikają samoistnie w wyniku zwykłych oddziaływań dydaktycznych w toku realizacji szkolnego programu nauczania. Dzieci dysklektyczne i zagrożone dysleksją żle sobie radzą w przedszkolu czy w szkole, gdyż w większości przypadków nie są w^f stanie uporać się z tym problemem same. Niezbędna jest im często pomoc spe-

i54

cjalistów: nauczyciela-terapeuty, pedagoga szkolnego i psychologa.

Należy zdawać sobie sprawę, że podstawowe formy pomocy tym dzieciom mają charakter pedagogiczny. Tylko w niektórych przypadkach celowe może się okazać wsparcie terapii pedagogicznej oddziaływaniami psychoterapeutycznymi czy nawet medycznymi. O tym. czy wesprzeć terapię pedagogiczną farmakologicznie, musi jednak zdecydować lekarz.

Chcę synowi zrobić niespodziankę i kupić mu niezbędne rzeczy do szkoły, tzn. tornister, zeszyty, kredki - czy dobrze zrobię, jeśli kupię te rzeczy bez niego?

To prawda, że dzieci bardzo lubią niespodzianki. Ale w formie niespodzianki kupiłbym mu coś. co bardzo chciałby mieć. ale nie spodziewa się. że akurat przy okazji rozpoczynania nauki szkolnej dostanie (np. komputerową grę dydaktyczną). Natomiast niezbędne rzeczy do szkoły, takie jak tornister czy plecak. kapcie na zmianę, zeszyty, kredki, długopis, radziłbym kupić razem z dzieckiem. Niechciane kredki .nie rysują", długopis .nie pisze", a brzydkie, nielubiane zeszyty można tylko pobazgrać. Dziecko powinno też przymierzyć tornister, sprawdzić, czy jest dobrze usztywniony, czy ma odpowiedniej długości paski i odpowiednią liczbę przegródek. Kapcie kupione przez mamę czy babcię mogą stać się przedmiotem drwin rówieśników, te zaś, które dziecko samo sobie wybierze. na pewno potrafi wybronić, nawet gdyby komuś się nie podobały. Kolorowe, pachnące nowością przybory i pomoce szkolne wybrane przez dziecko zapewne sprawią, że nie będzie się ono mogło doczekać pierwszego dzwonka, aby się nimi pochwalić i nacieszyć.

Jak można by wykorzystać wakacje dla podciągnięcia dziecka niezbyt dojrzałego do nauki? Czy w czasie wakacji są organizowane jakieś formy pomocy tym dzieciom i ich rodzicom?

Wakacje są dobrym okresem do spokojnego, rzeczowego poobserwowania dziecka (chociażby z wykorzystaniem pomocy

155