projekt6 (7)

Załącznik nr 2c

Informacje turystyczne o okolicy

HOTEL „Solina” ul. Bieszczadzka 5 38-605 Polańczyk Zdrój tel./faks 013 478-85-98

www.hotelsolina.pl e-mail: [e-mail]

W czasie wolnym cyiprascyimy Państwa na wycieczkę, po Gminie Solina i okolicach. Poniżę/ ynajda Państwo kilka spośród ciekawych miejsc, które warto tutaj odwiedcjć.

Cerkiew w Łopience

Cerkiew parafialna, pw. św. Męczennicy Paraskewii. Obecna, murowana, zbudowana w 1757 r. z fundacji Strzeleckich.

Była najbardziej znanym sanktuarium kultu maryjnego w zachodnich Bieszczadach. Cudowna ikona Matki Boskiej Łopieńskiej (w typie MB Rzymskiej) przyciągała ogromne rzesze wiernych. Rozpoczynający się 13 kpca odpust trwał kilka dni, a przychodziło nań jeszcze w XIX wieku kilkanaście tysięcy wiernych. Wokół cerkwi rosną stare lipy. Najstarsza, mająca około 300 lat, stoi obok prezbiterium cerkwi. To na niej wedle tradycji zatrzymała się ikona Matki Bożej.

"Cudowne źródełko" w Zwierzyniu

Zwierzyn lokowano przed 1580 rokiem na terenie dóbr Kmitów. Miejscowa tradycja podaje, że nazwa wsi pochodzi od wydobytego ze źródła 150 lat temu przez pewna niewiastę krzyża Zwizenye od ukr. "Wozdwyzenje czestnoho chresta" (podwyższenie krzyża świętego). Do drugiej wojny światowej studzienka była otoczona kultem. Stąd nad nią drewniany krzyż. Co roku, setki wiernych przybywały tu w uroczystej procesji, a ksiądz dokonywał poświęcenia źródła. Krzyż wydobyty jakoby ze studni znajdował się do 1922 r. w miejscowej cerkwi, obecnie jest w Muzeum Diecezjalnym w Przemyślu. Najciekawsze jednak, że krzyż ten pochodzi z I połowy XVIII wieku i był wykonany we francuskim mieście Limoges, ponad 1500 km od Zwierzynia.

Jeziorko szmaragdowe "zanikające"

Jest duża atrakcja dla turystów, powstało na rzece Wetlinie wskutek osunięcia się stoku po długotrwałych opadach latem 1980 r. Dzisiaj jest to teren rezerwatu "Sine Wity".

Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości w Polańczyku

Cerkiew parafialna, pw. Św. Męczennicy Paraskewii. Poprzednia, drewniana, według tradycji -wzniesiona pod koniec XVIII w. z fundacji cesarzowej Marii Teresy. Kolejna, murowana, zbudowana w 1909 r. Od 1948 r. użytkowana jako parafialny kościół rzymskokatolicki. Pierwszy łaciński proboszcz, ks. Franciszek Stopa, przeniósł tu z cerkwi w Łopience główny ołtarz wraz z cudowna ikona Matki Boskiej Łopieńskiej, ratując go od zagłady. Pierwotne wyposażenie nie zachowało się. Dzwonnica murowana, zbudowana zapewne w 1863 r. Dzwon z 1894 r.

Cmentarz cerkiewny, niemal całkowicie zdewastowany. Zachowały się jedynie dwa nagrobki i ogrodzenie trzeciego. Wśród nich nagrobek proboszcza ks. Wasyla Ochnycza(l 858-1942).

Zapora w Solinie

Zaporę i elektrownie wodna wzniesiono w latach 1961-68. Był to pierwszy obiekt tego typu w Polsce budowany segmentowo. Przy jej budowie wykorzystano dźwig liniowy sprowadzony z Wielkiej Brytanii. Jest to zapora betonowa typu ciężkiego. Wysokość jej od podstaw do korony wynosi 82 metry, a rozpiętość od brzegu do brzegu 644 metry. Obok produkcji energii elektrycznej, głównym zadaniem zbiorników bieszczadzkich jest gospodarka wodna. Mogą one zapobiegać powodziom, a także regulować niedobory wody w okresie suszy. W okresie letnim jej korona jest wczasowym deptakiem przemierzanym przez dziesiątki tysięcy turystów.

Zwiedzając elektrownie i zaporę wodna w Solinie możemy dowiedzieć się wielu ciekawych informacji na temat