S5006880

MORSZTYftSJCl'

wanie może nie przydać się na nic, skoro siwy starzec, nie przy zdrowym rozumie, zechce zwalić mnie tą oszczerczą bronią.,.    *

HORfizrrosKi

Łagodniej, panie hetmanie, z wrogiem twoim! Wiesz, że nie jest przy zdrowym rozumie.

HETMAN

Horeztyński! niech nasze dawne zatargi pójdą w zapomnienie! Wszak tyś mnie pierwszy obraził...

HORSZTYftSKI

*

7*

n

Wydarłeś mi ją...

HETMAN

Ty mi wydarłeś jej miłość! Słuchaj, hańba mojej małżonki żyje w moim domu i nazywa się moją córką.

H0R8ZTYNSKI

Hetmanie! gotów jestem na kolanach błagać ciebie, abyś nie rzucał przekleństw na jej mogiłę... śmierć jej była okropna...

HETMAN

Ha! okropna!... Widzisz, że nasze dwa serca połączone fl| okropną tajemnicą. Oddaj rai papiery! Daj! niech moje ręce mają co rwać i targać, bo kiedy patrzę na ciebie —

HORSZTYSSKI

Ciszej — na Boga!

HETMAN

Jutro nie przyjdę do ciebie, stary — po co dziś przychodzę.

HORSZTYŃSKI

Choćbyś umarł, cień twój będzio klęczał na progu mojego domu co północy, błagając mnie o ten dowód okropnej — okropnej zdrady.

HETMAN

Tak myślisz?... Są wysokie góry, na któro człowiek może wejść i być niedoslęgnionym przez pociski ludzkie.

HOR9ZTYN8KI

Tak myślisz, panie hetmanie?

HETMAN

Panie Horsztyński, ostatni raz mówię do ciebie: oddaj mi papiery! Spalę je na twoim ognisku i będę żył spokojny w moim zamku.

HORSZTYŃSKI

Ale ja nie będę żył spokojnie w mojej chacie. Te papiery są oczyma, którymi patrzę na ciebie, panie mój miłościwy — i spokojny jestem, bo zdaje mi Się, że ciebie otrętwilem jak wąż, kiedy z biednej ptaszyny oka nie zwraca.

HETMAN

Podły szlachciuro!

HORSZTYŃSKI

Co?... Jesteś w moim domu, miłościwy panie!

HETMAN

I syn bywa w domu twoim... dlaczego?

HORSZTYŃSKI

Bo... bo mi przypomina głos twojej żony, miłościwy panie!

HETMAN

dobywając szabli

Ha!... powtórz...

HORSZTYŃSKI

Nie dobywaj szabli, mości hetmanie, bo ja ci ją wy-świszczę z ręku!

Hetman tnie pałaszem na zwierciadło.

HORSZTYŃSKI

Co to za brzęk?