S6302977

system otton pisakowych PKflLUS{Ki4(1)]. Szczegółowe zasady stosowania profilowanych Otton plastikowych dla kabli wewnętrznych z przyczepnością przedstawiono w międzynarodowych zaleceniach [23].

Kolejnym krokiem w kierunku zwiększenia trwałości cięgien w kablobetome -w konstrukcjach o szczególnej odpowieozial-ności - było wprowadzenie cięgien całkowicie izolowanych od prądów elektrycznych (skrót angielski: Bectncally isolateć Ter.aons - £!T). W tych systemach stal sprężająca ;esi całkowicie wyizolowana za pomocą plastikowej osłony, me tytko na długości, ale także w obrębie caiych zakotwień. Impulsem do takich rozwiązań był rozwój kotew

D)

C)

Rys. 12-1. Kategorie stosowanych zabezpieczeń kabli wewnętrznych: a) tradycyjne, b) z osłonami plastikowymi, c) z całkowitym wyizolowaniem I możliwością kontroli zmian oporności elektryczne!; i - osłona zakotwienia, 2 - głowica kotwiąca. 3 - cięgno sprężarce (splot lub pręt). 4 - Iniekcja zaczynem cementowym. 5 - zakotwienie. 6 - osłona profilowana z blachy stalowej.

7    - osłona profilowana z polietylenu (PE) lub polipropylenu (PP).

8    - izolacyjna osłona zakotwienia. 9 - wkłady izolacyjne. 10 - przewody elektryczne do pomiaru oporności

12.8. Zabezpieczenia kabli zewnętrznych

gruntowym Ryzyko zniszczenia takich kotew wskutek korozji wywołanej prądami błądzącymi jest szczególne duże w warunkach zabudowy miejskie), przy istniejącej sieci elektrycznej tramwajów lub metra oraz w lunetach kolei elektrycznych. Pierwszy system kabli wyizolowanych (wprowadzony przez VSL) został zaaprobowany w roku 1994, a w 1999 (patrz [Ki5(1))) ukazały się pierwsze przepisy na temat ren stosowania.

Powstała obecnie nowa klasyfikacja kabli wewnętrznych z przyczepnością, pod względem zabezpieczenia przed korozją [K15(1)], rysunek 12-1.

Kategoria (a) to tradycyjne kable w metalowych osłonach z profilowanej blachy. Stosowanie takich kabli jest ograniczone do konstrukcji o niewielkim zagrożeniu korozyjnym, a także w przypadkach, gdy nie decyduje odporność zmęczeniowa.

Kategoria (b) - z osłonami z tworzywa sztucznego - daje jednocześnie trzy korzyści:

•    zwiększenie odporności korozyjnej,

•    poprawienie odporności zmęczeniowej,

•    ograniczenie l zmniejszenie strat od tarcia przy naciągu kabli.

Przez sprężenie zewnętrzne rozumie się zarówno sytuacje, gdy kable przebiegają na zewnątrz betonu. Jak leż I te. gdy przebiegała w wewnętrznym obrysie konstrukcji, np. wewnątrz przekroju skrzynkowego. Tego typu kable uważane są za najbezpieczniejsze, z uwagi na pełną możliwość zabezpieczenia przed korozją I kontroli tego zabezpieczenia. Zalety tej metody sprężania sięgają jednak znacznie szerzej (patrz rozdział 11):

• możliwe jest łatwe doprężanle lub odprężanie cięgien,

Kategoria (c) przewiduje kontrolę stanu zabezpieczenia kabli i ma w stosunku do (b) jeszcze dwie dodatkowe zalety.

•    zabezpieczenie przed prądami błądzą-

oymt,

•    możliwość instalacji kontrolne) do monitorowania zmian oporności elektrycznej kabla i jego otoczenia oraz zakotwi eh, a więc kontroli zagrożenia korozyjnego.

Rozwiązania z grupy (c) aą dotąd stosowane jodynie w szczególnie odpowiedzialnych obiektach, np dużych mostach, z reguły do monitorowania stanu niektórych jedynie cięgien

Niezależnie od przedstawionych nowych sposobów zwiększania trwałości cięgien sprężających w kablach wewnętrznych nadal prowadzone są prace nad ulepszaniem rozwiązać tradycyjnych, a przede wszystkim nad zwiększaniem niezawodności iniekcji cementował [27], Doświadczenia. też te które zebrano po awariach konstrukcji wynikłych z powodu wadliwej iniekc|l, pozwoliły na opracowanie szczegółowych zaleceń w skali międzynarodowej [29).

•    możliwe jest usuwanie lub wymiana cięgien,

•    lepsze są warunki betonowania środników, w których nie ma kanałów kablowych.

Z drugiej strony lokalne przegięcia i dociski na tzw. dewiatorach wymagają dodatkowych zabiegów technicznych I mogą powodować pewne zagrożenia.

W niektórych krajach powstały szczegółowe zalecenia i dokumenty dopuszczające sposoby zabezpieczeń, ukierunkowane szczególnie na sprężanie mostów (K15(2)].