Scan0086 tif

Ki' •'

c.

' • .....	•. j j • • • •	• •:: ; i; s o :		; j i j	j >• . ^: :	: ! : : . ą •••	.■ ■"!. i j 11; • ;.i. •		i: i i i>; <: i! r^1:! i u^; i i4
: ! , : j ’ ’! j ; ' • ^!		^1	Ij •i.;.T|:,... 11 |l	llije i	j; i u i	!jr bj;	!^: s ! i i LUi .iilTH'!	p\:\	i-NIlpiij! hiniitNiibin)
• ? 's '^: '^ł 1'^1:^1 f"' i. '• ■' r j i J. e-ę ' i' i		' • i :. i i^1i^:; ej.' 'w'-^4.'	!!! i i; i! y.::! \t .) ' 1 ^A	^hiN;	“■uV\	W\		1:j,i, | ^K\

• •:, j' !• .• i,::: i •; ’¹!!^; ' i i i'' i! i¹1! '■ i i'^: i^ł ^¹¹'' •    *    :    '    -    '    ^:

—    To jeszcze nie wiecie? — grzmiał szef resortu.

—    Dzyndzylaki!

—    Aaa!.,.

—    To jakiś idiota wymyślił!

—    Tak jest! — w tej chwili niedawny protektor Skubanego zmienił się w śmiertelnego wroga prezesa.

—    I drugi idiota zatwierdził! — dodał minister.

Po twarzy pracownika wojewódzkiego przebiegł bolesny skurcz.

—    Tak jest — wyjąkał bez przekonania. — Trzeba się zakręcić za nową posadą — stwierdził ze smutkiem, słysząc po tamtej stronie trzask odkładanej słuchawki.

Usiadł ciężko w fotelu i zamyślił się. Przez głowę z szybkością błyskawicy zaczęły przebiegać mu kwoty, które lekką ręką przeznaczył na rozwój Dzyndzyłaków.

—    A jeśli cała ta historia okaże się... — poczuł kropelki potu na czole. — Żeby się tak dać omamić

—    czynił sobie wyrzuty.

Telefon zadzwonił ponownie.

—    Proszę z nikim nie łączyć. Nie ma mnie. Nie ma i nie będzie — nasunęło mu się to zupełnie mimo woli.

Prezes Skubany po zakończeniu pracowitego sezonu większą część dnia i nocy spędzał ze swym przybocznym sztabem w ekskluzywnej restauracji zwanej popularnie „Mordownią”. Czuł się jak wódz po zwycięskiej bitwie. Wszyscy członkowie zarządu otrzymali należne uposażenie wraz z premią eksportową za wywóz za granicę szyszek w occie. Ostateczne rozliczenie jeszcze nie nastąpiło, bo skarbnik zaraz po powrocie do powiatu poprosił o urlop okolicznościowy z ważnych przyczyn rodzinnych. Skubany dał znać do Dzyndzyłaków, że dopełnienie końcowych formalności nieco się opóźni, a sam, w oczekiwaniu na powrót skarbnika, skracał sobie czas, niszcząc zapasy alkoholu.

—    Gdybym nie wpadł na ten pomysł z Dzyndzyla-

id

I L

s: i

•y

%

■ :|i < i

;;i^,:

' I :

. I

I i ii l|l

i

,M

I

I

I

!J

i!

■ i

'I

I

I i *

• I '

I i

• li 11

!i

•    i

•    i

.i

■

i

i

i.-i ; • t

■ I

• •' i

, i

■ i

>

.

i

i

. f

kami, to dzisiaj bylibyśmy dziadami — mówił chełpliwie. .

Wiceprezes skwapliwie przytakiwał. Tylko Paszte-ciak siedział niepocieszony, bo po stracie jednego węża w chacie Pyrolaka, drugi właśnie zdechł mu, widocznie z tęsknoty za tamtym.

— Na frasunek dobry trunek — i prezes Skubany, który nie przeoczył nigdy stosownej okazji, zamawiał następną kolejkę.

A frasunki czekały go ciężkie. Instytucje partycypujące na warunkach kredytowych w utrzymaniu prehistorycznej osady i hotelu dla cudzoziemców zaczynały domagać się zapłaty. Początkowo prezes zasłaniał się chwilową nieobecnością skarbnika, zdawał sobie

175