ScannedImage 7 (4)

78    Pisma świętego Patryka, biskupa

jest wielki i wszechmocny, dlaczegóż więc nie możesz modlić się za nami, ponieważ nęka nas głód i mała jest nadzieja, abyśmy kiedykolwiek zobaczyli jakiegoś człowieka?” Ja zaś powiedziałem im z ufnością: „Zwróćcie się z wiarą i całym sercem do Pana Boga mojego¹, ponieważ dla Niego nie ma nic niemożliwego, aby dziś jeszcze posłał wam pokarm na drogę waszą, aż się nasycicie, ponieważ On w każdym miejscu ma wszystkiego pod dostatkiem”. I z pomocą Boga tak się stało: oto stado świń zjawiło się na drodze przed naszymi oczami; a oni wiele z nich zabili. Pozostali w tym miejscu przez dwa dni, i wzmocnili siły, a ciała ich ożywiły się, ponieważ wielu z nich już zaniemogło i leżeli na pół umarli² przy drodze. Potem bardzo gorąco dziękowali Bogu, a ja znalazłem w ich oczach wielkie uznanie. Od tego dnia mieli pokarmu w obfitości; znaleźli także miód leśny^{3 4} i przynieśli mi część. A jeden z nich powiedział: To jest złożone na ofiarę^M. Dzięki Bogu, nic z tego nie skosztowałem⁵.

²⁰ Tej samej zaś nocy, podczas snu, silnie kusił mnie szatan, co pamiętać będę, jak długo pozostawać będę w tym ciele⁶. Spadł na mnie jak olbrzymia skała a członki moje były bezsilne. Lecz skąd mnie nieświadomemu przyszło, by zawołać w duchu do Eliasza.

A gdy to miało miejsce zobaczyłem, że słońce wschodzi na niebie, i gdy wołałem „Eliasz, Eliasz” ze wszystkich sił moich, oto blask tego słońca⁷ spadł na mnie i natychmiast strząsnął ze mnie wszelki ciężar, i wierzę, że doznałem pomocy od Chrystusa Pana mojego, a Duch Jego już wtedy wołał za mną, i jak się spodziewam, że tak będzie w dniu mego udręczenia, jak mówi w Ewangelii: W tym dniu - zaświadcza Pan - nie wy będziecie tymi, którzy mówią, lecz Duch Ojca waszego, który mówi w was⁸*.

²¹    Jeszcze po raz drugi popadłem w niewolę po wielu latach. Przeto tej pierwszej nocy pozostałem z nimi. Usłyszałem zaś boską odpowiedź przepowiadającą mi: „Dwa miesiące pozostaniesz z nimi”. Co też się stało - w sześćdziesiątą noc wybawił mnie Bóg z ich rąk⁹.

²²    Także w czasie marszu Bóg przewidział dla nas pożywienie, ogień i opał codziennie, dopóki dziesiątego dnia nie przybyliśmy do ludzi¹⁰. Jak wspomniałem wyżej - dwadzieścia osiem dni szliśmy przez pustkowie i tej nocy, w której dotarliśmy do ludzi, nie mieliśmy już naprawdę żadnego pokarmu.

1

⁸¹J12,12-13.

2

   Por. Lk 10,30.

3

   W epoce Patryka znaczna część Bretanii i Irlandii pokryta była lasami. Zob. E.G. BOWEN, Saint, Seaways and Settlements, 58, 173, 221.

4

   1 Kor 10,28.

5

   Chrześcijanie nie spożywali pokarmów złożonych bogom na ofiarę.

6

   Por. 2 P 1,13.

7

   Współcześni Patryka podkreślali podobieństwo między Helios - prorok Eliasz, a Helios - słońce. Patryk bardziej czy mniej świadomie miesza obydwa pojęcia. Kult słońca był znany w starożytnej Irlandii.

8

   Mt 10,19-20.

9

   Por. Rdz 37,21.

10

   Prawdopodobnie dziesiątego dnia od spotkania stada świń. Tak więc historia tej wędrówki wygląda następująco: przez 18 dni nie spotkali nikogo, następnie natknęli się na stado świń, spędzili w tym miejscu dwa dni jedząc i nabierając sił, po czym maszerowali przez następne osiem dni, aż dotarli do jakiejś siedziby ludzkiej.