skanuj0012

BIODEGRADACJA CHLOROWCOWANYCH FENOLI

Biodegradacja chlorowcowanych związków aromatycznych polega na możliwości przetworzenia szkieletu węglowego w metabolity pośrednie z równoczesnym przetworzeniem chlorowca organicznego w mineralny. Zasadniczym momentem w szlaku metabolicznym takiego związku jest usunięcie podstawnik* chlorowcowego. U różnych mikroorganizmów to usuwanie chlorowca może przebiegać odmiennie. Może występować we wczesnym stadium biodegradacji. Alternatywą jest najpierw rozerwanie pierścienia aromatycznego, a dopiero potem odszczepienie chlorowcowego podstawnika. Dechlorynacja we wczesnym stadium, polegającą na zastąpieniu w pierścieniu aromatycznym chlorowca przez wodór, wykazano jedynie w warunkach beztlenowych (ryc. 4).

COOH

j-cr

de chlorująca

bakterio

COOM

I

I    bo W te no utleniająco

'    blmotian

, I

CM,COOH*H_t.CO_a

I    i

^ bakterie rnetonOne

I    I

IH^CO,    CMi

ieszar^populacj£ drobnoustrojów

Ryc. 4 Szlak degradacji chlorobenzoesanu w warunkach beztlenowych przez m

Inny sposób dechlorynacji polega na zastąpieniu chlorowca przez grupę hydroksylową. W reakcji tej woda jest donorem grupy hydroksylowej, a nie tlen molekularny. W reakcjach w których najpierw zostaje rozerwany pierścień aromatyczny biorą udział dioksygenazy. Jeśli w pierścień aromatyczny wbudowany jest chlorowiec, biodegradacja może nastąpić jedynie szlakiem orto. Szlak meta może byt użyty jedynie wówczas, gdy najpierw nastąpi usunięcie chlorowca z pierścienia. Jest to spowodowane tym, że rozszczepienie meta daje produkt, który jest inhibitorem szlaku metabolicznego (ryc. S).