slanowanie3

długość od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów. Kolonie mogą być olbrzymie. Koralowce żyją różnie długo, samotne gatunki żyją do 70 lat, rafowe — setki i tysiące lat.

Ryc. 32. Koralowiec ośmiopromienny Clayulciria garuae. A — wygląd kolonii, B — przekrój poprzeczny przez polipa na wysokości przełyku, C — poniżej przełyku. c — chorągiewka mięśniowa, e — ektoderma, f — filamenty gastralne, g — przegroda grzbietowa, m — mezoglea, n — endoderma, s — sifonoglyf

Koralowce mają_ołyOlicę gębową spłaszczoną w-postaci tzw. tarczy gębowej (peristom). Reszta ciała nazywana jest p n i e m. który u podstawy może być zróżnicowany w stopę. Symetria zewnętrzna jest promienista, wewnętrzna dwuboczna. Symetrię dwuboczną wyznacza spłaszczenie ektodermalnego wpuklenia (ryc. 36), które jest nowością strukturalną u koralowców. Jest to jednak symetria głównie morfologiczna, mniej funkcjonalna, ponieważ w kontaktach ze środowiskiem, jako formy osiadłe, koralowce pozostają promieniste.

W wyniku powstania wpuklenia ektodermalnego układ chłonnotra-wiący zróżnicowany jest na część doprowadzającą ektodermalną i część endodermalną. Część wpuklona zwana jest stomodaeum łub gardzielą, przy czym pierwszy termin jest poprawny. Pragęba przesunięta jest na dno wpuklenia.

Endodermalne przegrody (septy) jamy chłonnotrawiącej są znacznie silniej rozwinięte aniżeli u scyfopolipów i dzielą ją zawsze na więcej niż cztery komory, które wnikają do ramion. Septy są dwojakiego rodzaju. Jedne przyrastają do przełyku i zwane są zupełnymi (ryc. 35B), inne ustawione są,spomiędzy zupełnymi, są krótkie i nie sięgają przełyku (przegrody n‘i^:e z u p e ł n_e, ryc. 35B). Wolne brzegi przegród są pogrubiałe i wzdłużnie sfałdowane w filamenty septal.ne, zwiększające powierzchnię trawienną (ryc. 32). Przegrody występują w liczbie, 8, 6 lub .wielokrotności sześciu, a odstępstwa od tej reguły są rzadkie. Ramiona, osadzone dookoła 'otworu gębowego, występują zwykle w liczbie odpowiadającej przegrodom. Jeżeli ich jest B, to zawsze są pierzaste. Koralowce odżywiają się pokarmem zwierzęcym. Łapią pokarm za pomocą ramion, podobnie jak Hydrozoa i Scyphozoa.

Pod względem histologicznym koralowce są podobnie zbudowane jak polipy Hydrozoct. Komórki ektodermalne mogą tworzyć nabłonek typowy łub syncycjunr na wolnej powierzchni mogą posiadać witki albo, jak niektórzy podają, kołnierzyki (patrz choanocyty gąbek).

Układ nerwowy jest podobnie wykształcony jak u hydropolipów, ale w tej gromadzie spotyka się dużą liczbę komórek jednobiegunowych o zgodnej orientacji, szczególnie w septach, co sugeruje bardziej ukierunkowane przewodzenie. Koralowce cechuje brak narządów zmysłów.

Jylezoglea jest zawsze obfita i zawiera liczne komórki mezenchyma-tyczne. Mogą w niej występować elementy szkieletowe, wapienne lub rogowe (skleroproteiny zbliżone budową do keratyny), tworzące szkielet wewnętrzny. U. części koralowców występuje szkielet zewnętrzny, najczęściej wapienny. W obu przypadkach szkielet produkują komórki ekto-jdeimalnę. Endoderma jest podobnie wykształcona^ jak u scyfopolipa. W przegrodach komórki nabłonkowomięśniowe wytwarzają jednak bardziej złożony układ włókienek kurczliwych.

Koralowce rozmnażają się wegetatywnie i płciowo. Komórki rozrodcze są pochodzenia endodermalnego. Gonady powstają w przegrodach. Z jaja rozwija się planula.

Zdolności regeneracyjne w tej grupie są duże.

Koralowce, w obrębie parzydełkowców, są najliczniejsze w gatunki (około 6000 współcześnie żyjących), które rozdziela się na dwie podgro-mady: koralowce ośmiopromienne — Octocorallia, koralowce sześciopro-mienne — Hexacorallia. .

Podział ten opiera się głównie na liczbie przegród.

Podgrornada: Koralowce ośmiopromienne — Octocorallia ^ CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA

Przedstawiciele tej podgromady żyją we wszystkich morzach i na różnych głębokościach. Zawsze są kolonijne. Kolonie są przeważnie przyrośnięte do podłoża albo tkwią luźno w piasku. Polipy odżywiają ąię drobnymi organizmami, rosną powoli i należą do organizmów długowiecznych. Można je z łatwością odróżnić, p>onieważ mają zawsze 8 pierzastych ramion pokrytych drobnymi wyrostkami (p.i nulami, ryc. 32A). Mają zawsze 8 przegród, które są tylko zupełne, to jest wszystkie przyrastają do gardzieli. Symetria jest ośmiopromienista.

Większość posiada szkielet wewnętrzny, zbudowany z pojedynczych elementów, sklerytów, o bardzo różnych kształtach. Niekiedy. skleryty mogą się zlewać w jednolitą masę.

BUDOWA

Tarcza gębowa jest dobrze odgraniczona. W środku ma otwór, który prowadzi do wnętrza ciała. Pamiętamy, że nie odpowiada on otw^rorowi gębowemu u poprzednich gromad, ze względu na ektodermalną gardziel.

87