skanuj0002

2

literackich. Już nie było mowy o gatunkach „czystych”, jednolitych, preferujące wypracowane już w starożytności kanony estetyczne i poetyckie. W romantyzmie preferowano gatunki mieszane.

2) Prowadzący wymienia i objaśnia elementy charakteryzujące balladę jako gatunek Literacki:

1.    Zerwanie z gatunkową jednolitością, (pieśni o charakterze epicko-lirycznym, nasycona pierwiastkami dramatycznymi.

2.    Występowanie fabuły (cecha epicka), akcja koncentruje się najczęściej wokół jednego, wyraziście zarysowanego zdarzenia.

3.    Częstym elementem jest również typowo epicka narracja, nierzadko wysoce subiektywna - narratorowi zdarza się na przykład opowiadać za jedną ze stron przedstawionego w utworze konfliktu. Przedmiotem narracji są niezwykłe zdarzenia legendarne lub historyczne, często rozgrywające się na dwóch płaszczyznach - realnej i metafizycznej.

4.    Występowanie częstych dialogów stanowi prezentację pojawiających się w utworze bohaterów i ich stanowisk w danej kwestii.

5.    Postaci są ściśle stypizowane, oznaczają się mocno zarysowanymi cechami, ułatwiającymi ocenę bohaterów. Często jedna z cech zdecydowanie przeważa, motywując takie a nie inne postępowanie danej postaci.

6.    Pojawianie się stroficznego układu.

7.    Nasycenie utworu elementami nastrojowymi.

8.    Występowanie refrenów, świadczące o wyraźnym związku ballady z pieśnią.

9.    Do środków stylistycznych najczęściej stosowanych w balladzie należały: -powtórzenia,

-stałe epitety,

-paralelizm składniowy -porównania

3)    Nauczyciel prosi, aby 3 uczniów przeczytało jeszcze raz głośno, z podziałem na role balladę,

4) Po przeczytaniu tekstu utworu poetyckiego dydaktyk zwraca się do uczniów z prośbą aby odnaleźli w tekście elementy wyszczególnione w notatce i zapisali do zeszytu.

5)    Dydaktyk zadaje pracę domową: Spróbuj zanalizować i zinterpretować utwór A. Mickiewicza, pt.: „Lilije”.

Załącznik:

Zbrodnia to niesłychana,

Pani zabija pana; Zabiwszy grzebie w gaju,

a łączce przy ruczaju, Grób liliją zasiewa, Zasiewając tak śpiewa:

"Rośnij kwiecie wysoko,

Jak pan leży głęboko; Jak pan leży głęboko, Tak ty rośnij wysoko. Potem cała skrwawiona,

Męża zbój czyni żona,

Bieży przez łąki, przez knieje,

I górą i dołem, i górą

Zmrok pada, wietrzyk wieje; Ciemno, wietrzno, ponuro.

Wrona gdzieniegdzie kracze

I puchają puchacze.

Bieży w dół do strumyka,

Gdzie stary rośnie buk,_

Do chatki pustelnika, Stuk stuk, stuk stuk. "Kto tam?" - spadła zapora,

Wychodzi starzec, świeci;

Pani na kształt upiora z krzykiem do chatki leci.

"Ha! ha!" - zsiniałe usta,

Oczy przewraca w