Str 5

Nazewnictwo alkinów

Do alkinów stosuje się ogólne zasady nazewnictwa węglowodorów.

W nazewnictwie stosuje się przyrostek -yn lub -in (po g, k, I) używany w celu oznaczenia alkinu.

Numerowanie głównego łańcucha rozpoczyna się od końca bliższego wiązania potrójnego tak. by to wiązanie otrzymało najniższy lokant (numer):

CH₃

I ³

H₃C—CHo—ch-ch₂—c=c—ch₂—ch₃

8    7*6    5 *    4    3    2    1

6-metylo-3-oktyn

W związkach zawierających wiązanie podwójne i potrójne (bez podstawnika), numerowanie łańcucha zaczynamy od końca bliższego pierwszego wiązania wielokrotnego:

₃C“C^C-CH₂-CH₂-CH=CH₂

fi 54    3    2    1

l -hepten-ó-yn

HCE

1

EC-CH₂-CH₂-CH—CH~rrCH₃

2    3    4    5    6    ¹⁵

5-hepten~l-yn

Jeżeli wiązanie podwójne i potrójne jest równoległa od obu końców', niższy numer należy nadać wiązaniu podwójnemu:

HCE

7

Ee-CH₂-CH₂-CH₂-CH~CH₂

6    5    4--JL 3 *    2    1 *

l-hepten-6-yn    ^

Jeżethebggny jest podstawnik oraz wiązanie podwójne i potrójne, atomy węgla numerujemy tak, aby podstawnik.gosiadał najniższy lokant:

-H_aC

HCE

1

EC-CH₂~CH~CH2-CH₂-CH=CH-CH₃

2 3* 4    5    6*7    8    9°

4-metylo-7-nonen-1-yn

WĘGLOWODORY AROMATYCZNE- są to związki o budowie pierścieniowej, w których między atomami węgla występują wiązania zdelokalizowane.

Wiązanie zdelokalizowane - utworzone jest z 6 elektronów - sekstetu elektronowego (sekstet jest wiązaniem trwałym) i łączy ono wszystkie atomy tworzące pierścień.

Ogólnie można powiedzieć, że węglowodory aromatyczne to układy pierścieniowe sześcioczłonowe, w których znajdują się wiązania podwójne naprzemian z wiązaniami pojedynczymi.

BENZEN jest najprostszym węglowodorem aromatycznym:

Koło wewnątrz pierścienia oznacza zdelokalizowany sekstet elektronowy.

H

H

H

H C

c₆H₆

Nazewnictwo związków aromatycznych

1. W przypadku najprostszych pochodnych benzenu typu: C₆H(,X (jednopodstawionych) nazwę tworzy się dodając nazwę podstawnika „X” w postaci przedrostka do słowa benzen, np.:

-NH*	(gr. aminowa),
-CHj	(gr. metylowa),
-OH	(gr. hydroksylowa),
-COOH	(gr. karboksylowa),
-SO3H	(gr. sulfonowa)
-CN	(gr. nitrylowa)
O ii 0 /
/	(gr. ketonowa)
H
1 — C=0	(gr, aldehydowa)
-ch=ch2	(gr. winylowa)

zwykle stosuje sie nazwy zwyczajowe, np.:

6