Str 3

25)    2 ekscentryki wykonane z płytki aluminiowej 4 mm; jeden z nich okrągły, drugi w kształcie serca (na rysunku uwidoczniony linią przerywaną) — szczególnie przydatny do nawijania cewek krzyżowych;

26)    oś tarczy sprzęgła; wraz z łożyskiem i piastą stanowi ona fabryczną całość, która wymagała małych poprawek;

27)    piasta łożyska przykręcona do ścianki tylnej czterema śrubami M-3 x 15 (na rysunku łożysko nie uwidocznione);

28)    rolka z kołnierzami ślizgająca się po ekscentryku (wykonana z klocka aluminiowego za pomocą wiertarki i pilnika). •

Ponadto do budowy nawijarki potrzebne są śruby z nakrętkami i podkładkami (M-4).

Montaż

Widok nawijarki z różnych 6tron przedstawiono na rysunkach.

Łożyska obydwu osi są wstawione do szerszych otworów, co pozwala na odpowiednie ich ustawienie przed zaciśnięciem śrub. Dotyczy to również wszystkich ścianek, w których są otwory o średnicy 4,8 mm. Łożyska obydwu osi opatrzone są z obu stron podkładami, podobnie jak i ekscentryk (grubością podkładki od strony piasty reguluje się ustawienie ekscentiyka). Oś prowadnicy jest zgięta do dołu, aż do poziomu osi ekscentryka, tak aby osie ekscentryka i rolki znajdowały się na jednym poziomie. Drobne usterki usuwa się po zmontowaniu ogólnie znanymi prostymi środkami. Łożysko kulkowe, oczyszczone ze starego smaru i brudu oraz naoliwione, zabezpieczone jest z obu stron krążkami cienkiego filcu.

Użytkowanie

Użycie nawijarki wymaga nieco wprawy. W celu nawinięcia cewki mocuje się karkas między śrubami stożkowymi i przesuwając tulejkę prowadnicy (19) ustawia się prowadnicę na właściwym miejscu karkasu. Korzyści przesuwania prowadnicy wzdłuż karkasu oceni się należycie dopiero wówczas, gdy zajdzie potrzeba nawijania kilku sekcji uzwojenia obok siebie. Następnie ustawia się właściwym dla danego uzwojenia ekscentrykiem szerokość uzwojenia. Przesuwając na osi sprzęgło, ustawia się je w stosunku do tarczy 1:2 dla cewek krzyżowych, lub 1:1 dla cewek wąskich. Po założeniu przewodu, w trakcie próbnego nawijania, dobiera się przesuwaniem sprzęgła w małych granicach gęstość ułożenia zwojów (komórkowe lub ścisłe). Następnie kręcąc korbę prawą ręką, przytrzymuje się przewód palcami lewej, licząc zwoje.

W celu lepszego zabezpieczenia się przed zdzieraniem izolacji z licy przez prowadnicę, należy do nacięcia prowadzącego włożyć odrobinę parafiny.

Nawijarka pracuje już blisko 2 lata ku memu całkowitemu zadowoleniu.

Karol Laszczyński