Untitled Scanned 02

L- SŁOWO, rowu WYftAZOWA. LTESCi

6?.r 'u* “ :l-.-taiasl obiekty, które mrseay Liz'‘-4 ',ektemtmi, :-! . y. ra iicwaaJ zltt«p<r*»w*syxi bilateralnie,loos obitlneml wriaro-go nopal* stttrakcji.

Aby j-tkinaó, ccyn tu lekumy, antlmy Jednak z*on*d oi bCŁtcralizacJi Jeinortek tekncwyck drt|l*go topiła. “ zrakcił tej bSizeniizacJl będziemy fit ~ tposii ;.. termalny postngnrad podstawowymi poJęKami gramatycznymi, zninym! u tihcły yctotrroj. Kusa bOatcsaln* Sntecpretatja będzia więc

aosao Jstaieyjst.

2ozwa;my naztąpujAcy tekst:

/!/ r» wWrfe Z rłtdotroeo Me szJzoty, aby dafecł i ekoWsmfofc cei mWf Aliaio i> szkoły. Szkoły teeUly oiCsne do Kiyttw pr*d !<r?.v<n«B. Pres-utfs itieet Co szkoły i ze szkoły lepttrwt ułoła we wiernym eakrezie.

W ttkiei* yi; pięciokrotnie występuje ciłg liter iiWy, Łatwo rauwatyó, to nie wszystkie Jrgo wyztąpSenl* ma Ja tt zam* warto tó gramatyczną: piemM to forma tlczdka liczby mnogiej (eee, pl), drogie, czwarte ! piąte - to formy dopelniaca Hcsby pojedynczej (jen, tg), trzecie — to form mianownika liazby mnogiej (aow, pJ>. Z drogiej strony, Jałt wiemy te szkoły, wszystkie te ciągi Łitee u form*:.-.! jednego rzeczownika rzioła <o znaczeniu: instytucja, w której nęcą lit dii+oi. !sb budynek tej instytucji).

Ciąg Jt*r międry t^riednimi spacjami będziemy nazywad słowem. W tekitde A/ tłcwo esl-ołjr występuje pięd razy. Forma wyrazowa to iłowo t przypisaną charaktcryr.yk' gramatyczną ł semantyczną (denotaeyjną). W tekicle /l/ występują następujące formy wyrazowe (dl* uproszczenia pomijamy charakterystykę semantyczną): t zloty Jen, ej), reioly(ooc,pj) i r»Wy(nont. j>f) (pierwsza -5 razy, droga i trzecia - po 1 razie). Każda t nich odnosi się do pownego obl»kta poza Językowego, Jakim Jeit budyaek o o trefionym przeznaczeniu lab mieszcząca z!t w nim instytucja - «w typ odniciieaia do rzeczywiitofci to stał wr-ej nazwany charaktery styk* semantyczną.

" Łeksesem będziemy nazywa* zbkSr fora wyrazowych o Ideatyczaej lab regularnie zrdzsicowaaej charakHryztyoe semantycznej, pozostających względem siebie w regularnych opozycjach. Focmy wyrazowe uicfóittm, pl) i zifcołylacc, ył) mają, z ptwaym uproszczeniem, to tamo odaiciienie do rzeczy-wietofd. Formy wyratrwe ctoł^aom, rp) oraz uMjinen, pi) tOlIą lig aema-tyczaSo: pierwjm. odacui tig do Jednego przedmiotu, draga — do zbiorą przedmiotów. Jedcaktó taka sama róZaica zachodzi w całej wielkiej leni par form

wyrazowych:

li!    pie*[noto, ep) - pryfnom, pi)

Hohtlgen, ig) - rtdMptn, pi) ,

OłfMaiffMfr, Ig) — obaónifinrfr, pi)

J»st tó wite rizaica regularni. Dlatego powiemy o formach wyrazowych i:ie~ lafnerr., tg),    ig), ttMylam, ptj, ttMy[eee, pi), Se nalelA do Jednego

lekzemu SZKOŁA-