vojta
1

Zasada rytmizacji dotyczy zarówno ruchów, jak i mowy, a oznacza wykorzystanie pozytywnego wpływu rytmu ruchowego na rytm mowy i na odwrót (Kabele). Zasada ta oparta jest na spostrzeżeniu, że u dzieci z m.p.dz. dochodzi do zaburzenia rytmu tych funkcji. Podczas usprawnienia, przy użyciu rytmicznych podniet czynności mniej upośledzonej, wpływa się na ruchowy rytm składowej bardziej upośledzonej. Czynne ruchy dziecka szkoli się z równoczesnym rytmicznym opisem słownym, by dojść do ruchów w rytmie różnych „wyliczanek" i mowy zgodnej rytmicznie z wykonywanymi ruchami. Zgodnie z tą zasadą, w usprawnieniu stosuje się różne rytmy i różne tempo mowy i ruchów.

Zasada kolektywności dotyczy dzieci nieco starszych. Prowadzenie zajęć usprawniających w zespole ułatwia przystosowanie się dziecka do nowego środowiska, ułatwia płynne przechodzenie od obserwacji do zajęć własnych oraz umożliwia przeplatanie ćwiczeń z aktywnym odpoczynkiem, nie mówiąc już o ekonomicznym gospodarowaniu czasem terapeuty (Kabele). Zajęcia zespołowe są też dla omawianych dzieci bardziej naturalne, ciekawsze i weselsze, przy czym niezależnie od ćwiczeń własnych pozwalają one na obserwację czynności wykonywanych przez inne dzieci. IMa zasadzie tej oparte są niektóre metody rehabilitacji dzieci z m.p.dz. (np. Petó).

Zasada wczesności oznacza konieczność jak najwcześniejszego rozpoczynania rehabilitacji dzieci z m.p.dz. Większość autorów zwraca obecnie uwagę na szkody, wyrządzone brakiem rehabilitacji w najwcześniejszych okresach życia. Vojta np. uważa, że opisana wcześniej patologiczna motoryka jest nie tylko wykładnikiem wielkości anatomicznego uszkodzenia o.u.n., ale co ważniejsze także tego, że w najwcześniejszych

17