Zdj�cie1857

/"C\ .    |    - cfcOT-cfi »• tanach terminalnych i utrzymywanie możliwie

-___s^ośń kn+rr^cego się życia, nawet za cenę jego skrócenia.

ttrifcŁ a w    jego bezskuteczności. zastosowanie eutanazji na

*1 aaa**!ii<!!!ai**o«y*h nłceaadanJowych metod leczenia, o ile istnieje nadzieja, jeśli nie na wyfcezeaic. »o choćby na przedłużenie życia pacjenta.

v> 26. 7. parjas widzenia opield paliatywnej sztuczne odżywianie i nawadnianie:

7 T.tgśy me rszaże być me podjęte lub przerwane jako wchodzące w skład środków łaśMMfa^dh,

2.    jnie pcnim być wdrażane o pacjentów w stanach agonalnych.

3.    « pmcjcanbw w stanarh wegetatywnych można przerwać te procedury medyczne ze wrgfędn na ich daremność.

< zawsze należy je stosować w stanach aedacji terminalnej,

5- jiako naictące do zabiegów nie powodujących Innych skutków, jak tylko sztuczne podtrzymywanie życia, mogą być nie podjęte lub przerwane.

Prawdżiwre odpowiedzi to

A. 1.4. B. 2J.4. @2AS. D. 3,4,5. E. 2.4,5.

-'f 27. W świetle holenderskiej Ustawy o zakończeniu tycia na żądanie Ipomocnictwu w samobójstwie z 2001 r. lekarz może aktywnie zakończyć życie pacjenta:

1.    również wtedy, gdy pacjent jest nieprzytomny bądź niekompetentny,

2.    również wtedy, gdy pacjent jest osobą małoletnią, ale ukończył już 12 lat,

2. tylko wtedy, gdy pacjent jest w stanie terminalnym, a prognozowana długość życia nic przekracza 6 miesięcy,

4- ydy lekarz oceni, że cierpienie pacjenta jest trwale i nie do zniesienia, i nie ma perspektyw na poprawę tego stanu, i gdy wraz z pacjentem dojdzie do przekonania, że nie istnieje żądna rozaądnn alternatywa,

5.    w wyjątkowych wypadkach dopuszcza również eutanazję niedobrowolną,

6.    koniecznym warunkiem przeprowadzenia eutanazji przez lekarza jest jego ocena właściwej motywacji pacjenta.

Właściwa odpowiedź to A. 1.2,6. B. 3,4,6. C. 2,4,5. D. 3,4. E. 2,4.

Nr 28. Przywilej terapeutyczny:

A. dąje lekarzowi swobodę stosowania nowatorskich metod leczenia u chorych w stanach terminalnych, u których zawiodło dotychczasowe leczenie standardowe,

B. pozwala lekarzowi wszcząć leczenie pacjenta nawet bez wyraźnego jego przyzwolenia (np. przy czasowej jego niekompetencji), jeśli lekarz uzna, źe istnieją duże szanse wyleczenia go przy niewielkim ryzyku zastosowanej metody,

C. pozwala lekarzowi na wdrożenie deficytowych świadczeń medycznych u pacjentów w sytuacji bezpośredniego zagrożenia tycia,

pozwala lekarzowi na zatajenie informacji o stanie i rokowaniach pacjenta w wyjątkowych sytuacjach, jeśli lekarz jest głęboko przekonany, Iż jej ujawnienie spowoduje bardzo poważne cierpienie chorego lub Inne niekorzystne dla zdrowia następstwa.

K. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe,.

Nr 29. Model zorganizowanego dawstwa narządów ze zwłok

A. polega na przyjęciu nadrzędnej zasady dotyczącej altruizmu jednostek ludzkich,

IL umożliwia pozyskiwania narządów bez konieczności pytania kogokolwiek o zgodę,

(c) umożliwia pozyskiwania narządów, o ile zmarły nie wyraził sprzeciwu zażycia,

I), wymaga jawnej zgody wyrażonej za tycia potencjalnego dawcy, w postaci tzw Karty

® Dawcy,

opiera się na zgodzie domniemanej,