śk3

3.4. Świadek koronny

0 przestępstwo określone w art. 296a §1, 2 i 4 kk - czynne i bierne łapownictwo

związane z wykonywaniem działalności gospodarczej;

0 przestępstwo określone w art. 296b §1 i 2 kk - czynne i bierne łapownictwo sportowe.

Oceniając dotychczasowe efekty stosowania instytucji świadka koronnego w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej, przedstawiciele organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości jednoznacznie podkreślają jej zalety. Jako okoliczność negatywnie wpływającą na zakres wykorzystywania świadków praktycy wskazują jedynie jej wysoki koszt stosowania. Należy jednak zwrócić także uwagę na konstytucyjny kontekst ustawy, czy konstrukcja tej instytucji nie pozostaje w sprzeczności z zasadami Konstytucji. Problem tkwi nie w naruszeniu zasady proporcjonalności, równości wobec prawa, gdyż podobne rozwiązania przyjęte w art. 60 §3 i 4 kk nie zostały zakwestionowane jako sprzeczne z Konstytucją. Istotne jest natomiast niebezpieczeństwo związane z prawidłowością stosowania przepisów ustawy o świadku koronnym jako rzetelnym współpracowniku państwa, któremu to państwo gwarantuje bezkarność czynów, jakich się dopuścił.

3.43. Definicja i zasady przyznawania statusu świadka koronnego

Definicja świadka koronnego zawarta jest w art. 2 ustawy o świadku koronnym.

8 Świadkiem koronnym jest podejrzany, który został dopuszczony do składania zeznań w charakterze świadka na zasadach i w trybie określonym niniejszą ustawą.

Precyzując warunki określone w powyższej definicji, należy przytoczyć przepisy art. 3,4 i 9 ustawy.

Status świadka koronnego może uzyskać podejrzany, który:

O do chwili wniesienia do sądu aktu oskarżenia w swoich wyjaśnieniach:

0 przekazał organowi prowadzącemu postępowanie informacje, które mogą przyczynić się do ujawnienia okoliczności przestępstwa, wykrycia pozostałych sprawców, ujawnienia dalszych przestępstw lub zapobieżenia im,

0 ujawnił majątek swój oraz znany mu majątek innych sprawców przestępstwa lub przestępstwa skarbowego określonego w art. 1 ustawy;

0 zobowiązał się do złożenia przed sądem wyczerpujących zeznań dotyczących osób uczestniczących w przestępstwie lub przestępstwie skarbowym oraz pozostałych okoliczności dotyczących popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego określonych w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. „a” ustawy.

Przyznanie statusu świadka koronnego można uzależnić także od zobowiązania się podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowej odniesionej z przestępstwa lub przestępstwa skarbowego oraz naprawienia szkody nimi wyrządzonej.