0110

88

prawne, poezje starożytne, badania geologiczne, lak różne od siebie przedmioty, posiadał niemal z całą dokładnością. Zwiedzający Warszawę znakomici uczeni, przyznawali mu w wysokim stopniu erudycję. Kiedy schwytanym został zręczny oszust, co udając się za bankiera Indostany, zmyśliwszy niezgrabnie charaktery samskrytu, utrzymywał księgi handlowe w tym mniemanym jęzvku, wydawał weksle, i zmyślał na paszportach podpisy; po instytutach naukowych wożony, dla zbadania prawdy, i papiery jego do zdecyfrowania przesłane zostały, do najbliższego nam Cesarsko-Królewskiego Uniwersytetu. ( ¹). Przełożony znaglonym był Władzom Rządowym odpisać: .,iż tylko Walenty Skorochód Majewski w Warszawie, ten przedmiot objaśnić zdoła.” O zdarzeniu tern sam Majewski z chlubą i pociechą wspomina. (²).

Na dwa niespełna lata przed śmiercią, wydał: „Przedmowę do drugiej części grammatyki samskryckiego języka, oraz do zarysu dziel dotąd ogłoszonych i do ogłoszenia przygotowanych autora tejże gramatyki.'¹’ (4 w Warszawie 29 Października 1833 r. ł '/₂ arkusza). Tu sędziwy już starzec, z jednej strony przywodząc sobie na pamięć młodsze lata, i prace swoje, i zachęty do niśj, z goryczą wspomina zarazem jak nakładem na druki. na potrzebne książki, uszczuplił znacznie fortuny własnej, i znalazł w ostatku na te badania, obojętnych rodaków. Prawie nikt nie kupował drukiem ogłoszonych pism Majewskiego, rozdawał je darmo: i wielu prac jego tym sposobem rozrzuconych, wyczerpał się cały zapas.

„Ze smutnem doświadczeniem (flisze) przekonał się wydawca, że wielu rodaków niósma-kując w tym przedmiocie, za pokupne romansiki pozamieniali, lub za marną cenę handlującym niekompletnemi książkami posprzedawali.” Wzywa więc wszystkich tych posiadaczy aby mu czytane łub nie raczyli zwrócić: „albowiem początkowo ogłoszonych, i w większój połowie zmarnowanych, na nowo wydawać nie myśli.”

Po tylu latach zawodu, marzył jeszcze zacny starzec, że znajdzie współczucie, że znajdzie miłośników tego przedmiotu, któremu całe życie od lat młodych poświęcił, że prenumerata wesprze go, aby mógł pozostałe rękopisma drukiem ogłosić. Ale odezw^ra jego nie znalazła żadnego przychylnego echa! (³).

Ubioru polskiego do końca życia nie zmienił.

(') Majewski nie wymienia szczegółowo tego Uniwersytetu

(²) Zbiór rozpraw, Warszawa 1818.

C) Majewski własnym kosztem założył w r. 1815 i utrzymywał drukarnię Samskrytu. pierwszą „(jak sam wyraża) w sławiańszczyźnie.” Głównie nią kierował i drukował biegły w tym przedmiocie, Podlasianin, współziomek Autora, Tomasz Piętka, a następnie Urzędnik, o którym nieraz w swych pismach wdzięcznie Majewski wspomina.