0166

15$

w której zatrudnia się przeszło 100 ludzi. Dominjum znajduje się w ręku niemieckiego magnata barona Knigge.

20.    Grano wo-Nowe (Neu Grunau) powstało jako kolonja w celach germanizacyjnych na ziemi, wyłączonej w tym celu z Grunowa.

21.    Hamrzysko (Hammer) należało do klucza złotowskiego,, którego właściciel Andrzej Karol Grudziński nadał sołectwu miejscowemu przywilej, pisany na zamku w Krajence dnia; 12. III. 1662; drugi przywilej datowany jest 8. 9. 1751.

22.    Kamień (Hoheniier), wieś szlachecka, należała do klucza radawnickiego i znana była już w 14 wieku. Wieś otrzymała przywilej od Jana Potulickiego w dniu św. Marcina 1607, który zatwierdzili także późniejsi dziedzice Zygmunt oraz Andrzej Karol Grudzińscy. Za dawnych czasów istniał w Kamieniu kościół katolicki pod wezwaniem św. Małgorzaty. Podanie ludowe mówi, że gdy kościół zabrali protestanci i w dniu patronki na przekor katolikom wyruszyli w pole do pracy, nagle nad wsią powstał gwałtowny wicher, który, porwał wszystkie małe dzieci. Dlatego dziś jeszcze święci się dzień św. Małgorzaty w Kamieniu.

23.    Kapa (Kappe), wieś szlachecka, zwana w roku 1766 Trudna. Otrzymała od Andrzeja Teodora Goetzendorf-Grabowskiego przywilej 1702 i później od Jana Michała Goetzen-dorf-Grabowskiego w roku 1742. W pobliżu Kapy znajduje się dawny wał ochronny, zwany przez lud szańcem szwedzkim.

24.    Karolewo (Karlsdorf), kolonja niemiecka, założona przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III w roku 1823 w celach germanizacyjnych na gruntach, wydzielonych w tym celu z okolicznych polskich gmin Głomska, Potulic i Polskiej Wiśniewki i nazwana Karolewem na cześć trzeciego syna króla, księcia Karola.

25.    Kiełpin (Koelpin) istnieje już w roku 1491 jako Kiełpin, a w roku 1540 jako Kiełpiny. W roku 1578 Kiełpin należał do Czeszewskich i Słupskich. Później nabyli go dziedzice złotowscy, z których Augustyn Działyński 1751 oraz Anna Działyńska 1761 nadali sołtysowi wzgl. gościnnemu przywileje,

26.    Kleszczyna (Kleschin) istnieje w roku 1260 jako Kia-cino, a od roku 1546 jako Kleszczyno. 1578 należała miejscowość do Czeszewskich, Słupskich i Sławianowskich. Ostatni z nich Przecław Sławianowski był wówczas także właścicielem Sławianowa. Przez Kleszczynę prowadzić miała w średniowie-