0176

174

O KLEJNOCIE

Maciej Jeżewski w Zarzeczu i w Gilinie, zostawił był zRościszcwską syna Ro-słańca, który w młodym wieku umarł, zostawiwszy z Nieborską syna tylko jednego.

Jan, który w Kucharach i indziej miał dzielnicę, zostawił z Konarską tegoż klejnotu dwóch synów, Jana plebana Jeżewskiego i Zygmunta etc.

Dom trzeci MicdzylcwskicU któremu należy przywilej cesarski wyżej pisany, starodawny w Mazowszu i dobrze rzeezypospolitej zasłużony, jakoś to z listu tego zrozumiał, który od cesarza Maxymiliana o Wawrzyńcu proboszczu wileńskim to powieda.

Czwarty dom Bielawskich, które wspomina tenże przywilej, w którym ludzie rycerscy i dobrze rzeezypospolitej zasłużeni bywali, w Litwie Scytowice i Niemirowice, znacznymi niżej ludźmi i zasłużonymi obaczysz.

A tu masz insze domy, które starodawnym zwyczajem przodków swych, tegoż wyżej okazałego herbu używają, a naprzód:

Dom Kępskich w płockiem województwie starodawny i możny, z których rozdzielne listy opowiedają dwóch mężów znacznych: Stanisława wojewodą płockim, Adama starostą tamże. Od wojewody idą Kępscy, a od starosty Kosmaczewscy, dom także w sprawach rycerskich znacznie zasłużony i okazały.

Dom Szuleńskkh na dobrzyńskiej ziemi, z Lukomia się piszą, ludzie rycerscy, jako był Maciej za wieku mego, który z Czernicką tegoż klejnotu zostawił syna Pawła, ten z Nasię gniewską tegoż klejnotu zostawił potomstwu syny i córki.

Dom Łutomirskich, którzy z dobrzyńskiej ziemie wyszli, a pisali się z Chełmice Wielkiej, bywali ludźmi w sprawach rycerskich znacznymi; zkąd zalecają starodawne scripta Scibora męża wielkiego, który z Prusaki częste a znaczne potrzeby miewał, gdy był starostą dobrzyńskim i dzierżawcą majgieburskim w r. 1290.

Pkzedbora z Chełmice zalecają listy domu tego, które za nagrodę znacznych posług opowiedają hojną łaskę Władysława Jagiełłą króla polskiego jemu okazaną, gdy sam kosztem swym wielki a mężny odpór dawał Krzyżakom, a ziemię dobrzyńską, którą natenczas ten nieprzyjaciel sobie był przywłaszczyć umyślił, z wielkiem nieprzes-pieczeństwem zdrowia swego od najazdów ich obronił, tak się na jego wielką czułość oglądając zwykłych utarczek zaniechywali.

Jan, syn Przedborów, któremu król Władysław darował pół Lutomierska, przeto, że był tylko sam ziemie Dobrzyńskiej obronił Krzyżakom, a tego listu jest data w Krakowie: Feria quarta post Dominicam Reminiscere. Anno Dom. 1406. Praesentibus Retro archiepiscopo leopolien., Alb er to episcopo posnanien., nec non aliis strenuis viris: Joannę a Tarnów cracoviensi, Retro Kmita sandomiriensi, Joannę Ligęza lenci-cien. palatinisj Christino de Ostrów sandomiriensi, Clemente de Moskorzow rislicensi, militisgue aliis Jide dignis. Tego zwano Smielecb.