0004701

O c. ( 56 ; Oe.

zgładzenie rozmaitych nieczystości, kló-rem zdarzało się podpadać, już to przez dotknięcie się umarłego, juz przez użycie małżeństwa, przez trąd, gonorreę, lub jakiekolwiek inne chociaż mimowolne zdarzenie. Mieli oni także niezliczone inne oczyszczeń rodzaje od własnego upodobania zawisie, a nawet i zabobonne, naprzyklad: nie siadali do stołu, póki rąk nic umyli, polewając wodą ręce od palców' aż do łokci, toz samo czynili od slotu wstawszy, obmywali Łakżo swe stoły, naczynia stołowe, łóżka i to wszystko, czego uiynawali do swych potrzeb, naśladując wtem podania przodków swych. Zaczem zawsze miewali pod ręką dopełnienia wielkie naczynia wody dla tych oczyszczeń: Erant autem, ibi łap idąc hydriae sex positac secundum punjkationem Ju-daeorum. Joan. Cap. 2.

OCZYSZCZENIE. Najświętszej Maryi Panny. To święto jest ustanowione w Ghrzcściańslwie, dla uszanowania dnia, którego Najświętsza Marya Panna poszła do kościoła dopełniając prawa, które przepisywało: ażeby niewiasta, która porodzi syna była w nieczystości przez czterdzieści dni, a przez ośmdziesiąt gdy córkę urodzi; i żeby po nplynionym tym czasie poszła do kościoła, w którym miała ofiarować za syna swego baranka, i synogarlicę. A jeżeli była uboga, to parę synogarlic. Mu Her si suscepto sernine pepe-rit maęcułum, immunda crit septem diebus'... i psa vero (riginta diebus manebit in sangtiine furificalionis suae. Leoilic. Cap. 12. 1 o jest, że przez siedm dni niemogła się dotknąć żadnej rzeczy bez jćj skażenia, a że po siedmiu dniach nieczystość nic była jćj na przeszkodzie do zatrudniania się domowemi robolami; potem tylko niedopuszrznłn jej używania, i uezesniclwa rzeczy świętych. Aczkolwiek Najświętsza Maryn Panna nie była podległa temu prawo, począwszy cudownie Zbawiciela , wszelako chciała poddać się z pokorą temu obrządkowi który zdawał się upodlać Boskie jej macierzyństwo niepokalanie poczęte. — Święty Łukasz {Cap. 2.) tak opisuje to dopełnienie oczysczenia Panny Najświętszej i ofiarowanie Chrystusa Pana w kościele: . Gdy się wypełniły dni •• oczyszczenia jej; według zakonu Moj-»żeszowego, przynieśli go <lo Jeruza-» leni, aby go stawili Panu jako na-" pisano jest w zakonie Pańskim, że ” wszelki mężczyzna, otwierający źy-” wot, święty Panu nazwany będzie;

*    iż by oddali ofiarę według tego co »jcst powiedziano w zakonie Pańskim, •parę Synogarlic, albo dwoje golą-

•    biąt. . Polem nadmienia Ewangelista o Symeonie, człowieku sprawiedliwym i bojącym się Boga, który wziąwszy na swoje ręce maleńkiego Jezusa , wynurzył swoje pienie. Kościół święty, dla zachowania pamiątki tej tajemnicy, i w niej upokorzenia Maryi, obchodzi dnia drugiego Lutego święto jej oczysczenia. Było one ustanowione, podług powszechniejszego mniemania od cesarza Justyniana , około połowy szóstego wieku, z powodu klęski, nadzwyczajnej zarazy powietrznej, która się szerzyła w Konstantynopolu. To przynajmniej pewna, iż len monarcha wyznaczył na tę uroczystość dzień 2 Lutego i nakazał, ażeby ją obchodzono wszędzie jednostajnym sposobem. Przydać tu można , że ta uroczystość więcej ściąga się do Syna niż do Matki, to jest : Zbawiciela Chrystusa stawionego w kościele, i ofiarowanego Bogu Ojcu swojemu. Po wszystkie czasy na to święto zwykła się odprawiać processya, •w której wierni niosą świece gromnicami zwane, ta ustanowiona była, dla zagładzenia pamięci • obrządków nieprzyzwoitych, które odbywali poganie wmiesiącu Lutym dla oczyszczenia ludu, miasti pola. Noszenie świec było wprowadzone zamiast pochodni, które nosili poganie w swe uroczystości Supercalia nazwane , w którym to czasie biegali nadzy Indzie po ulicach i drogach z znpalonemi pochodniami.

ODAJA. Chwała Pana. i) Imię człowieka pochodzącego od Judy: 2) Lewita tego imienia za czasów' Ezdra-sza, i dwmcii jeszcze mało znanych. II. Esdr. Cap. 9.

ODARAN. Pienie Chwali/, sprzymierzeniec Bakchidessa , nieprzyjaciel żydów, który był zabity od Jonaty Machabcnsza, zniektóremi inuemi, co się przyłączyli tak jako on do strony Syryjczyków et percussit Odaram et Frutres ejus. 1. Machali. Cap. 9.

ODED. Podpora. Prorok Pański, który znajdując się w Samaryi, w'czasie gdy Phacce król Izraelski powracał do lego miasta prowadząc 200,000 niewolników, których Izraelici zabrali wfkrólestwie dudy, wyszedł na przeciw zwycięzcom, i gromił ich o nie-łtidzkośc i okrucieństwo przeciw swym braciom, których Bógpodał w ich ręce, i przydał: "Wierzajcie mi; odeszlij-Dyk. Bjbl. Tom III. .

» cie tych niewolników, którzy są wa-" szenii bracią; inaczej gniew Boski ■> wybuchnie przeciw wam.» II. Para-lip. Cap. 28. — Żołnierze acz zapalczywi i chciwi zysku , dali się wzruszyć słowom Proroka; politowanie i hezinteres, zastąpiły niezwłocznie w sercach ich miejsce okrucieństwa i chciwmści, wypuścili na wolność w niewoli będących , i opuścili bogate łupy, które zagarnęli. Był jeszcze i drugi Odcd, ojciec proroka Azaryasza.

ODKUPICIEL. Redemplor. To nazwisko daje się w osobliwszym sposobie Chrystusowi, który nas grzesznych krwią swoją odkupił od śmierci, i od niewoli ezartowskiej, ztąd słusznie nazywa się jedynym ludzkim odkupicielem. Cum renerit Sion Redemplor. Gdy przyjdzie Odkupiciel do Syonu, to jest: do kościoła swego. Święty Paweł naucza: (a,d Roman. Cap. 3.) «Usprawiedliwieni darmo przez laskę "jego, przez odkupienie które jest * w Chrystusie Jezusie. • Wybrani w objawieniach Jana świętego, mówią do Chrystusa : odkupiłeś nas Bogu krwią twoją. Redemisti nos Deo in sangnine tuo, (stpocalip. Cap. 5.) Ten także nazywa się odkupicielem, który wybawia od jakiego złego. Hanc Deus principem et Redemptorem misit cum mana sin"di. Mojżesz , którego Izraelici odrzucali, był len którego Bóg posłał za wodza i odkupiciela, pod przewodnictwem Anioła , który mu się pokazał w krzaku gorejącym. Bóg jest także nazwany Odkupicielem ludu swegp przeto , i/, ich uwolnił z niewoli Egipskiej i Babilońskiej, Ifaec dicit Do minus Rex Izrael et Redem-

8