0004801

Od.

r fis;

Od.

ptor ejus. Te uwolnienia tylko były figurą owego wybawienia z niewoli: grzechu, czarta i śmierci, uskulecz-nionegoza pośrednictwem krzyża Chrystusowego. Jsaiae. Cap. i , 43.

ODKUPIENIE. Redcmptio. Mojżesz nakazał, ażeby Izraelici i grunta ich, nie mogli być zaprzedawani na zawsze, ale żeby każdy mógł powrócić do własności swych dóbr, i wolności swojej w roku szabatowym i w roku Jubileuszu. Cancta regio possesionis Festrae sub redemptionis conditione uendetur. A nawet nie czekając tych lat łaski, kiedy się znajdował bogaty krewmy, i w stanie wykupienia dóbr i wolności brata swego , prawo nadawało mu pozwolenie wykupienia, i przeto się nazywało prawo odzyskania, czyli odkupienia. Ale to słowo Odkupienie szczególniej oznacza to, które Chrystus dla nas otrzymał przez śmierć swoją, przelewając własną krew dla oswobodzenia nas od przemocy nieprzyjaciół trzymających nas w niewoli. Exipso autem vos estis in Christa Je su, gui faclus est nobis sapientia a Dco , et justjtia et Sanctificatio et redemplio. Przez niego zaś wy jesteście ustaleni w Jezusie Chrystusie, który dla nas dany jest od Boga , mądrością, sprawiedliwością, poświęceniem i odkupieniem naszem. I. Ad Co-rinth. Cap. 1.

ODPOWIADAĆ. Respondere. Znaczy 1) Odpowiadać na to, o co pytają się. Qui.prius respondet guam audi-at, stu/lum se esse demonstrat. — X) Bierze się za oskarżenie albo o-bronę kogo, w sądzie. Rcspondebil miki cras justitia mea. Niewinność

moja da mi świadectwo. Rcspondebil arroganlia Izrael in facie ejus. Zuchwałość , która wydawała się na czele Izraela, daje świadectwo przeciw’niemu. 3) Zaprzeczać , sprzeciwiać się. Quantus ego sum , lit respondeam ei? Tu guis es qui respondeas Dco ? — Któż ty jesteś , iżbyś odpowiedział Bogu ! dla dania świadectwa przeciw’ nie-* mu? Job. Cap. 9. §fc.

ODPUSZCZENIE. Remissio. Znawczy 1) Pojednanie podług prawa sla-rozakonnego Sanctijieabis annum quin-ąuagesimum et Focabis remissionem cunclis habitatoribus terrae. Ogłosicie odpuszczenie powszechne wszystkim mieszkańcom kraju. Izraelici w roku Jubileuszu byli wolni od usług niewolniczych, od swych długów’ i wszyscy powracali do posiadania swoich dóbr i majątków. Bywało także odpuszczenie każdego siódmego roku, Septimo Anno facies remissionem.-— W roku Szabatowym odpuszczali sobie nawzajem Izraelici wszystkie długi od dłużników nic mogące być wypłacone, i nadawano wolność niewolnikom pochodzącym ze swego narodu , z innego narodu nie uwalniano jeńców. — 2) Znaczy wezwanie i czas, w którym się jednano. Omnes dies Solemnes, et Sabbata et Neomeniae... sint omnes immunitatis et remissionis. 3) Wyłączenie od płacenia ceł i podatków. Et elegit Simon viros, etmisit ad l)c-metrium Regem, ut faceret remissionem regioni. 4) Wypuszczenie z więzienia, i uwolnienie. Praedicate Capli-vis remissionem dimittere contraclos in remissionem. b) Odpuszczenie grzechów’ w starozakonnem prawie, które

Od.

( 59 )

0<1.

się otrzymywało przez rozlewanie krwie bydląt na ofiarę wskazanych. Sine sanguinis ejfusione non fit remissio. Ale to odpuszczenie było tylko zgładzenie legalne, i nie oczyszczało jak tylko od skaz ceremonialnych, grzech istotny nie bywał zniesiony jedynie przez skruchę prawdziwą, połączoną z wiarą i nadzieją w Chrystusie , którego przyjście było oczekiwane. 6) Nakoniec Odpuszczenie bierze się za oswobodzenie z grzechu, które nam Chrystus wyjednał przez wylanie krwie swojej na krzyżu. Ubi nulem horum remissio, jam non cst oblalio pro pec-calo. Odpuszczenie grzechów jest dziesiątym Artykułem składu Apostolskiego , przez który»powinno się wierzyć, iż kościół ma władzę odpuszczania grzechów , na mocy owej władzy, którą Apostołowie mieli od Chrystusa, i którą on sam miał jako Bóg. Opor-tebat Christum poti... et praedicari in nomine ejus poenitentiam et remissionem peccatorum. (Lucae. Cap. 24.) Nadał on wyraźnie lę władzę Apostołom i ich następcom : A cci pi te Spiri-tum Sanclum , r/uorum remiseritis pec-cnla , remilturUur eis. (Joan. Cap. 20.) Ta władza odpuszczenia grzechów, jest zasadą naszego pojednania się z Bogiem, ta jest owocem dzielą odkupienia przez Chrystusa , który stał nam się przyczyną wiecznego zbawienia, i związkiem, który nas jednoczy z kościołem. Chciał bowiem ChrystTis, aby dhi większego wiernych związku z kościołem , nadane było odpuszczenie grzechów w tymże kościele , przez pośrednictwo pewnych ś\vięt.ych znaków jakiemi się zowią Sakramenta zwła

szcza Chrzest i Pokuta. Przez to odpuszczenie ma się rozumieć usprawiedliwienie duszy przez łaskę poświęcającą , i wlanie cnoty która się nazywa sprawiedliwość Ghrześciaóska. —■ Leoit. Cap. 25. Numer. Cap. 36.

ODOM. Chwata fana. Wódz pokolenia Manasessa, znakomity przez swą waleczność. I. Paralip. Cap. 5.

ODOLLAM. Ich zdobycz. Miasto pokolenia Judy, przy którym była grota w skale gdzie Dawid się ukrył. — Usque ad Odo/tam reniet gloria Israel. Zniszczenie chwały Izraela dojdzie aż do miasta Odolla , to jest: iż Assyryj-ezykowie, którzy mieli spustoszyć _t królestwo Izraelskie , czynić mieli wycieczki i spustoszenia aż do krajów pokolenia Judy. I. Reg. Cap. 22.

ODKODZENIE. Regeneratio. To słowo ma dwojakie znaczenie w piśmie. Oznacza najprzód narodzenie duchowne, które odbieramy na Chrzcie, i które to sprawia, iż powstajemy z grzechu do łaski. Salaos nos fecit per ląnacrum regenerationis, c! renomti-onis, Spiritus Saneli. Oblanie wodą ciała, na Chrzcie, znaczy wylanie się zbawienne Ducha świętego na duszę , dla odnowienia jej, i uczynienia nas synami Boskiemi. Bierze się także to słowo za życie nowe, którego oczekujemy przy powszechnein zmartwychwstaniu. To drugie odrodzenie uczyni nas dziedzicami życia wiecznego , do którego pierwsze nadało nam prawo. Fos qui secuti estis me, in regeneratione, cum sederit Filius ho-minis in sede Majestatis suae , sedebi-tis et vos super sedes duodecim. Wy którzy poszliście za mną, kiedy Syn