0377

377

O KLEJNOCIE SZELIGA.

Tamże zaraz Dobrogost posiał trzech posłów do Budzynia do króla Ludwika polskiego i węgierskiego, prosząc o consens. Ale Ludwik będąc o Dobrogoście złego mniemania, spodziewał się że tym sposobem był obran, aby Semowita książę mazoweckie na królestwo polskie wsadził, zaledwie trzeciego dnia do siebie puścił posły jego, a po tern powiedział, że nic nie uczyni. A tak i sam, i zewsząd nieprzyjaźń jednał Dobro gustowi. Potem Urban szósty papież, na żądanie posłów Ludwiko wy eh, Bodzętę kanonika krakowskiego et procuratorem generałem cracomen. na stolec arcypiskupi potwierdził, dziewiątego dnia czerwca anno guinto pontijicatus sui, w Rzymie, a pisał, aby Do-brogosta z więzienia wypuścić kazał.

Był Bodzęta rodem z ziemie sędomierskiej, syn Wisławów ze wsi Szeligi, niedaleko

Kunowa.

Tenże Władysława Jagiełłą ochrzcił i koronował, siedmnastego dnia miesiąca lutego 1389. Źył na arcybiskupstwe lat siedm, dnia dwudziestego szóstego miesiąca grudnia ntnarł, a w Gnieźnie w kaplicy, którą sam zmurować dal i nadał, pochowan.

Tenże wikaryom u panny Maryi w Uniejowie dom fundował, i siedlisko przestronne nadał, w dzień świętego Wencesława męczennika, roku 1384. Po jego śmierci był obran Hobr ogost z domu Nałęcz.

O tym Bodzęcie pisał Janicius te wiersze:

Tempore Bodzenta Christi se fonte Jagiełło Tingit, Lechiaci scripta capiłgue soli,

Caetera si desint, erit Tioc memorabiłis uno,

Lituanis veram, guod dedit esse fidem.

Trojana biskupa włocławskiego opowieda katalog w roku 1383, którego dla dobrego a pobożnego żywota, sama kapituła obrała; jechał był potem do Rzymu, tamże ^umarł i pochowan, po którym nastał Predysław z domu Grzymała.

Klemensa szeligę, który się pisał z Janowic, wspomina przywilej koronny chorążym sieradzkim, w roku 1436.

Z tychże przodków wieku mego były te domy znaczne, jako naprzód:

Dom Niemojowskich starodawny, nie futrowany, ale z dawnych przodków pocz-ciwiei w wiellkiej majętności zostawiony, dobrzy, pilni, i wierni stróżowie r. p. Jako był ⁷*a pamięci mej Mikołaj niemojowski , sędzia inowłocławski, o którym czyni wzmiankę Przyłuski w statucie swym, w księgach 4, list 591, za panowania króla Zygmunta, temi słowy: Bunt autem per nos designati jurium et statutorum praedictorum correctores, ex Major i Polonia generosus Nicolaus Niemo j owski, judex junivladislavien. et genero-sus Mathias Krzyżanowski etc. Tegoż synowie byli wieku naszego ludzie znaczni, jako:

Jakób niemojowski, w wymowie a w obronie r. p. drugi Cycero, okazuje to jawnie wiele pisma oczom ludzkim, i sejmy koronne głośno o nim powiedają.

Drugi brat jego był rodzony chorążym tamże, który także nie podlejszej nauki i wymowy, tylko że był z nim różny w religii, ów Kalwina, a ten Aryana naśladował.

Bibliotka Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosza Paprockiego.    48