0027

25

KRÓLESTWA POLSKIEGO.

Sieciech po tej potrzebie; gdy znać dano Władysławowi, że Pomorzanie zamek Międzyrzecz wzięli, zaraz mu się gotować kazał, do której potrzeby spółecznie z nim Bolesław, uprosiwszy się u ojca, jachać naparł, i tego mu ojciec pozwolił, zleciwszy go także Sieciechowi. I tam wielkie szczęście na wszem od Pana Boga przeciwko nieprzyjacielowi poznali; oni oblężeńcy tylko zdrowia sobie uprosiwszy, zamek poddawszy, precz wyjechali, który Sieciech opatrzywszy, nazad się z korzyścią do Władysława z Bolesławem wrócił. Był Sieciech w wielkiej łasce u Władysława, tak że o nim historye świadczą: Ex ejus fere nutu resp. omnis et princeps ipse pendere videretur. Czego mu ich wiele zajrzało, co potem w historyi szerzej ci się okaże.

Ten naprzód był począł monarcha Polskę dzielić; dał synowi własnemu Bolesławowi cum summo imperio co przedniejsze państwa i dzierżawy, a Zbigniewowi od nałożnice mazowiecką, kujawską i łęczycką ziemię, o czem potem szerzej mieć będziesz w historyi.

Bolesław rzeczony krzywousty syn Hermanów, po śmierci ojcowskiej na królestwo polskie, pan prawy i obrońca królestwa polskiego, rozmnożyciel sławy, od wszystkich jednostajnie obran. Tego cnót, męstwa, w tak krótkim placu opisać nie mogę, tylko to o nim wszystkie historye świadectwo dawaj ą, że czterdzieści i siedm bitew miał z różnymi nieprzyjaeioły wygranych, jako z Niemcy, z Czechy, z Morawcy, z Prusy, z Pomorzany, z Rusią, z Węgry, każdego nieprzyjaciela swego fortunnie gromił. Naznaczniej-sza i wiekom wiecznie pamiętna Niemcom będzie potrzeba jego w roku 1109, która się była zaczęła z poduszczenia Czechów a brata jego Zbigniewa z cesarzem Henrykiem, o to, że pomagał Węgrom przeciwko Czechom. A tak na poduszczenie Zbigniewa, zebrał Henryk wojsko wielkie przeciwko Bolesławowi.

Pisał potem list od Głogowa do Bolesława, kędy z wojskiem leżał cesarz w te słowa.

Henricus Caesar Boleslao Dud Poloniae, graciam et salutem. Tanta probitate comperta meorum principum consilio adguiesco, et trecentas marcas redpiens hinc padfice remeabo, hoc nisi satis sufjidt ad honorem, si pucem simul habere-mus et amorem, si autem tibi placuerit hoc approbare, in sede cracovien$i dto me poteris expectare.

Na to mu odpisał Bolesław:

Henrico Caesari Boleslaus Dux Polonorum, pacem guidem, sed non in spe der nariorum. Vestrae guidem caesareae potestatis nutu consistit manere vel redire, sed apud me prae timore vel conditione nullum potestis nilem obulum innenire, mało mim oram Poloniae regni solna libertate perdere, guam semper padfice cum infamia retinere.

Znacznie potem mężnie, jako prawy pan królestwa swego bronił, o czem ci histo-rya powie. Samiż Niemcy pieśni o męstwie i czułości jego składając śpiewali, także Anonimos opowiada łacińskim wierszem pisane w te słowa.

Boleslae, Boleslae Dux gloriosissime,')

Tu defendis tuam terram guam studiosissime.

Tu non dormis, nec permittis nos dormire paululum,

Nec per diem, nec per noctem, nec per diluculum.

Biblioteką Polska. Herby rycerstwa polskiego, Bartosza Paprockiego.    *