0525

O KLEJNOCIE STARODAWNYM

P R U S,

tak rzeczonym, który ma być półtora krzyża białe w polu czerwonem, jako Długosz o tem świadczy temi słowy: Prutenorum antiquorum genus, ex tribus principibus, qui in Poloniom, ex Prussia facinore co-misso,fugientes propagaoerunt; viri in iram proni. A tak obaczywszy własność herbu, czytać będziesz i o potomstwie, które ja w tak szerokiem królestwie znać i wiedzieć o niem mogę.

Znacznie katalog opowieda przodka herbu tego roku 1061 Stanisława z Szczepanowa z województwa krakowskiego kanonikiem krakowskim. Był to syn Welisławów, a matka jego była Bogna.

Tenże potem po śmierci Lamparta z domu Topór był obran na biskupstwo krakowskie, ’ w r. 1071. Tego żywot świątobliwy dosyć szeroko bistorye opowiedają. Zabit od Bolesława Śmiałego w r. 1079, jedenastego dnia kwietnia, na Skałce u ś. Michała pochowan był. Dla jego śmierci, Grzegórz dziewiąty papież zaklął był wszystko królestwo polskie, kościół krakowski przez dwa lata nie miał biskupa, bo tak długo klątwa trwała. Po tym biskupie był obran Lampert z domu Abdank, w r. 1083.

Guntera biskupa płockiego, opowieda katalog w r. 1227, za panowania Konrada książęcia mazoweckiego. Za tego Krzyżacy do Prus dla obrony przyprowadzeni; żył na biskupstwie półszosta lata; w Wiedniu jadąc do Rzymu umarł i tamże pochowan. A to było w r. 1232.