94299401

478 SI. BĄDZYŃSKI

rozkładał przecież jeszcze 160 gr. mięsa tkanek, po podaniu przez kilka dni obok małej dawki mięsa 500 gr. węglowodanów, obniżyć rozkład mięsa tkanek do 122 gr. tak, iż z małej dawki, bo z 200 gr. mięsa pewna dosyć znaczna część (71 gr.) uległa zatrzymaniu w tkankach. U człowieka również osiągali i to w szeregu doświadczeń różni badacze przez podanie obok małej ilości 42—65 gr. białka, węglowodanów w ilości 500—600 gr., a więc w dawce niewiele większej od spożywanej w zwykłem mieszanem pożywieniu zmniejszenie ilości białka, ulegającego rozkładowi do 52, a nawet do 25 gr., a więc znacznie    poniżej    stopy    rozkładu    w pierwszych

6-ciu dniach głodu. Rezultat,    którego    przez    żywienie    białkiem i tłu

szczem osiągnąć nie jesteśmy w stanie.

Jak spostrzedz można z przytoczonych doświadczeń, przyrost białka w tkankach uzyskać    można    przy    pomocy    węglowodanów

nawet ilością białka mniejszą    od tej,    która    rozkłada    się w głodzie.

Żywy przyrost białka tkanek jest zjawiskiem powszedniem i trwałem u młodych rosnących zwierząt. Wielkość przyrostu zależy tu także nie tyle od bezwzględnej ilości białka, ile od stosunku białka do bezazotowych składników. U osesków karmionych piersią spostrzegano (Rubner, Heubner), iż znacznie więcej z białka spożytego pozostawało w tkankach, gdy dziecię żywione było mlekiem piersi, niż gdy dostawało mleko krów, pomimo, iż w mleku krowiem do-

TABELA XVII.

Na 1 kil. żywej wagi na dobę

dzieci	jakie pożywienie?	azot pożywienia w grm.	azot przyrostu białka w tk. w grm-	Przyrost w % podanej ilości
A	mleko matki	0160	0053	322
B		0205	0-048	23-6
C	mleko krowie	0-5H0	0085	160

stawało na 1 kg. żywej wagi i na dobę 2^l/₂—5 razy więcej białka, a to dzięki temu, że w mleku z piersi na jednostkę wagi białka przypada tłuszczu i węglowodanu znacznie więcej niż w mleku krowiem (na 1 gr. białka przypada w mleku krowiem tłuszczu