KSE6153 II L25

•m

1648

uniwersał, aby sami pieniądze pobrawszy, za me swoje assysten-cye na potrzebę Rzpltej wysyłam Przydał i stacye, aby taxa była żołnierskiej stacyi, co za co dać."

Na co Pau Marszałek rycerski rwpmcfcU Żalem wielkim to Koło nasze przejmuje, że tak dawna jednostajna zgoda nasza non monit IckMMci do tego, aby się z nami zgodzili i ten uniwersał wysłali. 0 co teraz iterato upraszamy IcliMMci; bo scsbim na to przypadną IcliMMć, jeśli się co nie dołożyło w tym uni-wersale, żeby i drugi potem in supplemmtum tego ł>y ł wysłany, aniżeli żeby był zatrzymany.

Po odejściu Posłów Panów⁷ Senatorów itern tem bardziej ten uniwersałpronmńt JMć P. Podkomorzy Różański, po-tviedając, iż jeśli ta zgoda nasza od Ic.bMMciów non acceptabitnr, to i Hetmana obranie i ab re wiary a elekcyej może non acceptari. Zaczem posłaćby z prośbą do IckMMciów, aby zaraz ezmmc ten uniwersał wysłali.

P. Chrapowiecki rzekł. Że mię nowiny dochodzą, iż w takiem zamieszaniu Rzpltej jeszcze do Francyej tu ktoś lud zaciąga; co jeśli Iket? Przypomniał i wspomnianą mennicę, aby pieniądze dać robić, otworzywszy ją: a potem też choć ex ali-qua parte przystąpić do exorbitancyj, abyśmy co celniejsze i bardziej afficientes rany Meipnblicae mogl zleczyć.

Potem zdało się JMci Panu Referendarzowi Koron nemu, aby by li Deputaci naznaczeni do komputu wrnjska, wiele go ma być i jakiego wiele wojska potrzeba; wiele Usarza, pić'-¹ clioty, Draganów⁷, mają uważyć według potrzeby. Życzył tedy, aby Deputaci do komputu wojska byli naznaczeni. Ale o pieniądze przez deputacyą szkoda mówić: bo wszystkie te sposoby, które wynajdować będą Panowie Deputaci, nic nam pożytku nie przyniosą. Bo naprzód że WMMć moi Mci Panowie z mennicy siła sobie obiecujecie: ja powiedam, że albo mabyco, albo nic, albo większa szkoda będzie; a to z tej racyój. Na meunice nie przednie srebro, ale 14tój próby tylko pójdzie i nie przednią ale czeską lucratkcmi monetę będą nam robić; zkąd i same pieniądze, i wszystkie premia rerum pójdą w górę? Od JMci PanaPod-skarbiego niesie też / rachunków okroić nie może; ani zindukty,

18