KSE9262 II L59

337

podpisując »namższy służebnik Bar. Paprocki” dał poznać że jest autorem dzieła, ho na tytule Panoszy nazwiska swego mepołożył: po lej więc przemowie idą dwa osraiow iersze. do Sza' unkarza spraw ludzkich i do czytelnika. Następuj** potem daleko dłuższa odezwa do Polaków i ośimowiersz »do Rad koronnych, gdyż króla me-niasz.” Pi.-rwsza jest bardzo śmiałą apostrofą do Wielko i Mało Polanow. Wynosząc bowiem waleczność, i poświęcenie się na obronę całej Polski przeciw niewiernym Rusinów i Podolanów, wyrzuca szlachcie inmch woje-w odztw, że obywatele w ojew ództw a Ruskiego i Podola ścigając ustawicznie pogany, żadnej od nich pomon niemają.

„Tak was jak karmne woli w pokoju chowają.

A wy nad nie czyniąc się jeszcze godniejszemi,

Upraszacie w tych państwach imiona pod nimi Kędybyście im mieli snadź udzielić swego,

Używając tak wczasu pokoiu wielkiego.

Idzie więc oto jeszcze Autorowi Panoszy, żeby odwieść dalszych województw szlachtę od wyjednywania u Króla starostw na Rusi i na Podolu , które powinnyhy hic nagrodą jedynie tych co są wystawieni na Hągłą walkę z napastnikami kraju. Tą myślą przenikniony śmiało zdanie*swe objawia, oświadczając że najmniejsze pochlebstwo nie wpływało na jego przekonanie.

„A niech ciejcie rozumieć byeh im pochlebował,

Niedawnomci w tym kraju, nie zniniim się chował.

Alem zaraz zrozumiał sprawy ich poczciwe,

Które godne na wieki aby były żywe.

Tak.-się usprawiedliwia ze swoich zamiarów, ■ przystępując do rzeczy , zaczyna naprzód mów ić: »0 naprzed-nieiszych pamerli woiewodolwa Ruskiego , y o inszych mężach zacnych którzy się tymi kraynn bawią. A naprzód powual Lwowsk

Tu się zaczynają medaljom z tarczami na nich her-St Hist    43