B574 851

KICA 237

czego rozmnażania się pasorzytów w miejscu ich osiedlenia. W takim razie drugi okres wylęgania rozstrzygałby o losie chorego, zależnie od osiedlenia się krętków w ważnych organach np. w ośrodkach mozgowo-rdzeniowych. Krętki blade podczas tego ogólnego rozsiewu dostają się wszędzie, jednak w wielu miejscach giną szybko, zależnie od odporności organów. U pewnej liczby osobników osiedlają się przeważnie w skórze i powstaje typ syfilisu skórnego, u innych — w układzie nerwowym, typ syfilisu nerwowego i t. p.

W chwili najwięcej wzmożonej działalności rozmnażających się krętków następuje wysypka, być może, jako odczyn obronny zaatakowanej tkanki. Zależnie od sposobu i siły reagowania tkanki na zarazki chorobotwórcze występują różnorodne objawy wysypkowe (tabl. IV). Wysypka zanika po pewnym przeciągu trwania, co jest wyrazem chwilowej utraty siły jadu dzięki odpornej czynne ;c^: tkanek, skutkiem czego wiele krętków ginie w swych miejscach osiedlenia, zwłaszcza jeśli tkankom dopomogło odpowiednie leczenie. W każdym razie z zanikiem wysypki następuje zmniejszenie się liczby krętków w ustroju. Po przerwie wielomiesięcznej, często trzymiesięcznej, ocalałe krętki zaczynają budzić się do życia i rozmnażać się w mic iscach swego osiedlenia. Powstaje po okresie utaję...a nowa wysypka. Posiada ona znacznie mniej wyk\/itów, gdyż wiele ognisk krętkowych wyg nęło, jednak wykwity jej bywają znacznie większe, gdyż ocalałe na odpowiedniem podłożu krętki rozszerzają odśrodkowo swą działalność. To znów krętki, znajdując gorsze warunki dla rozwoju w tych miejscach, gdzie tworzyły się wykwity podczas pierwszej wysypki, grupują swoją działalność naokoło warstwy odpornej, tworząc wykwity w kształcie pierścienia i t. p. Ponieważ po każdej wysypce zmniejsza się ilość gniazd krętków, przeto każda następna wysypka posiada zawsze mniejszą ilość wykwitów od poprzcdniei, Wkońcu wszystkie ogniska krętków mogą zaginąć. Okresy syfilisu jawnego (lues manifesta) mogą występować wielokrotnie po okresie utajenia (lues latens) lub też ograniczyć się do jednej, dwóch wysypek. Przypuszczają, iż okresy te są zależne od przeobrażenia się krętków, od cyklu rozwoju ich (KRZYSZTAŁOWICZ , SIEDLECKI, LESZCZYŃSKI). Być może, iż krętki w okresie utajenia znajdują się w stanie spoczynkowym, odpowiadającym ziarnkom Mucha w gruźlicy. Ten okres występowania objawów powierzchownych ogólnego zakażenia na skórze, błonach śluzowych i w głębokich tkankach nazywa się okresem drugorzędnym kiły. Trwa on zazwyczaj parę lat. Jeśli po tym okres e pojedyncze ogmska krętków ocaleją, to mogą one spowodować w tkankach zmiany głębsze i upor-czywsze t. zw. kilaki (tabl. 111, fig. 3), które znamionują już trzeciorzędny okres kiły. Obecność krętków w kilakach stwierdzili: SPITZER, FERRE, RILLE, VOLKERODT, DOUTRELFPONY i GROUVEN, TOMASCZEWSKI i ja. Znajdują się tam one w bardzo małej ilości i nie odznaczają się większą złośliwością, jak to stwie-dzono zapomocą zaszczepiania małpom tworow tego okresu. Silniejszą działalność krętków bladych trzeciorzędnego okresu należy objaśnić raczej mniejszą