Magazyn 558

252 WACŁAW SIEROSZEWSKI

z sionki. Czukcza rzemień z rąk wypuścił i zwrócił się do Stefana.

—    Brat! gem kamakatan — pokazał na siebie — gem noża nie... gem... brat!

Zrobił ruch, jak gdyby padał na ziemię. Oczy mu łagodnie zabłysły, twarz gruba, brzydka, o nozdrzach- szerokich i rozdętych, wyrażała wzruszenie i wdzięczność.

—    Brat! Anoaj! Anoaj!

Podszedł do komina i zaczął

swą kuklankę otrzepywać ze śniegu. Miał go pełno w futrze, we włosach, w uszach, na gołej szyi. Wzdrygając się, pokazał Stefanowi, że mu mokro, że woda pod odzieżą spływa mu po gołem ciele. Zaczął udawać, że drży, że