page0075

OKRES PIERWSZY:

Dii 'i'®!© i® ii©

(600—430 przed Chr ).

VI. Siedmiu Mędrców ').

Panicze z Miletu, wyszedłszy nad morze, zoczyli rybaków, zajętych wyciąganiem sieci na ląd. Folgując wesołemu kaprysowi, zakupili z góry wszystko, co w nich będzie. W tern, gdy je wydobyto, ukazał się wśród kupy ryb starożytny trójnóg i zaczęła się sprzeczka żywa, gdy każdy chciał go zabrać dla siebie. Nie zdoławszy ich pogodzić, magistrat do wyroczni delhckićj posłał, aby się poradzić Boga. Ten kazał oddać trójnóg najmędrszemu. Gdy przywieziono odpowiedź, lud milezyjski bez namysłu zaniósł cenny sprzęt do Tal es a. Ale ten, nie sądząc się godnym takiego daru, odesłał go drugiemu, ten znowu trzeciemu, aż nareszcie Solon ustawił trójnóg w świątyni delfiekiej. Tak ukończono szlachetny skromności wyścig wspólnym dla Apollina hołdem ²). Ilu mędrców

*) Zob. o nich Fraginenta philosophorum graecorum ed. Mullach Parisiis 1860, Tom I str 203—236, gdzie oprócz szczegółów biograficznych, zebrane są wszystkie zdania, jakie siedmiu mędrcom przypisywała starożytność. Por. także George Grotę: A history of Graece. London 1869. Tom IV. str. 21—29.

²) Diog. Laert. Ks. I. rozdz. 1.

http://rcin.org.pl