page0094

86    Resorbcyja — Restanracyja

malnym organizmu, np. o ciałach pożywnych, o materj jach w stanie gazów lub pary będących, czynność tę naczyń nazywamy absorbcyją czyli chłonieniein. Lecz jeżeli mówi się o ciałach zupełnie obcych organizmowi, albo o takich, które pewnym tylko częściom jego są właściwe, jak np. wysięki krwi, ropa, natenczas czynność tę zowią resorbcyją. Aby ciała w^r organizmie znajdujące się mogły być przez naczynia absorbowane lub resorbowane koniecznie być muszą w stanie najdoskonalszego rozpuszczenia. Bacząc na tę okoliczność i z przyczyny, że jedne i też same narzędzia czynności te wykonywają, wyznać należy, że pomiędzy absorbeyją i resorbcyją nie ma istotnej różnicy, chociaż takową w mowie zwykle wyrażają.

Responsoria, są to krótkie antyfony śpiewane lub odmawiane przez lud podczas nabożeństwa, zwłaszcza przy jutrzni i w czasie psalmów.

Ressel (Józef), mechanik, urodzony w mieście Chrudimie, w królestwie czeskiem, wynalazca mechanizmu śrubowego, jako motora statków parowych, na który już w r. 1827 otrzymał przywilej od rządu austryjackiego. Pierwszy statek z tym mechanizmem zbudował dla kupca Budmana, zamieszkałego w Egipcie, w skutek czego wice-król zamówił cztery inne, lecz Ressel nie miał funduszu na takie przedsięwzięcie. W r. 1829 przy pomocy kilku przed-siębierców wybudował dwa maleńkie statki; z tych la Ciwtta, spuszczona na morze Adryjatyckie, dowiodła praktycznośei przyrządu. W Paryżu Ressel Znalazł dobre przyjęcie u braci Rivier i spółka. Tymczasem różne próby z tym mechanizmem, z którego wynalazca nie robił tajemnicy, sprawiły, że w r. 1840 przybył do Tryjestu statek angielski z mechanizmem Resslowego stateczku la Cfaetta. Przyjaciel Ressla, Bauer, któremu powierzył zresztą swoje plany, rysunki i modele, zawiózł ten wynalazek do Anglii, gdzie natychmiast znalazły się pieniądze, których w Austryi dostać nie można było przez tyle lat. Ressel zmarł w ubogim stanie 1857 r. W Wiedniu wystawiono mu pomnik, z którego jednak minister Schmerling kazał wymazać słowa „natiom Bokemas'' Obecnie zbierane są składki na drugi pomnik, mający się wystawić w rodzin-nem jego mieście.    Ad. N.

ResSOr (z franeuzkiego: ressoH), sprężyna utrzymująca pudło pojazdu w zawieszeniu nad głów nem wiązaniem osi z kołami. Najlepsze ressory są ze stali. Do parochodów i wagonów na kolejach żelaznych, używają się ressory z lanej stali. W wagonach osobowych, grubość pióra czyli jednej warstwy ressoru nie powinna przechodzić pół cala, a długość 5 stóp; w wagonach towarowych ressory nie mogą być dłuższe nad $^xf₂ stopy. Gra ressorów czyli różnica między wysokością łuku, gdy wagon jest próżny, a wysokością tegoż łuku, gdy wagon jest naładowany, może wynosić najwyżej 4 cale. Wszystkie wagony dróg żelaznych muszą spoczywać na ressoraeh, zawieszonych na pierścieniach. Najlepsze ressory dla taboru dróg żelaznych, wyrabia fabryka Kruppe’go w Essen.    Ad. Gr.

Restauracyja, odnowienie lub przywrócenie rzeczy do dawnego stanu. W polityce wyraz ten oznacza powrót do poprzednich kraju stosunków i jest prawie równoznacznym z reakcyją (ob.). W historyi Francyi, restauraeyją zowie ąię przywrócenie dynastyi, pozbawionej *ronu skutkiem rewolucyi. Podobna restauracyja znana jest w dziejach Anglii, kiedy po śmierci Kromwella w 1660, wypędzony Karol II Stuart na tron powrócił; we Francyi zaś, powrót Bourbonów na czas krótki po upadku Napoleona w 1814 i trwalszy w r. 1615, nosi nazwę restauraeyi. Obie te dynastyczne restauraoyje, a szczególnie we Francyi, odpowiadające wyżej określonemu znaczeniu, były w obu tych pań-